Tweede operatie

In het bed tegenover mij ligt een oude dikke duitse zeug; een misselijk makende homp vlees met hangtieten zo groot als varkensblazen die als zinloze sloopkogels onder haar al even zo gigantische oksels bungelen, in voor mij onverstaanbaar duits te rochelen, dat ze al 10 jaar ziekenhuis in en uit gaat. Ik steek een koptelefoon van 200 euro in mijn smartphone en terwijl ik met de benen opgetrokken onderuitzak om dit ontluisterende schouwspel aan mijn blikveld te ontrekken, luister ik naar "celebration" van kool en gang.
In het bed naast haar ligt een gecastreerde vent en samen hebben ze besloten dat het raam altijd open moet staan. Gisteren werd een bedeeste pruik afgeleverd voor het bed naast me. Geen meiden hier zoals ik. Jammer.


Zojuist wordt de pruik zonder pruik als spiksplinter nieuwe vrouw onze vierpersoons kamer opgereden. De zuster begint tegen haar te schreeuwen dat ze niet mag eten en drinken, maar ze is nog te ver heen om het te begrijpen. Ik was het dan ook glad vergeten dat ik dat drie maanden geleden ook niet mocht. Ik ga morgen naar huis en als het me gegeven is kom ik hier nooit meer terug. Ik heb te doen met de nieuwbakken vrouw.

Nu een dag later.

Wat is de operatie toch zwaar. Maar voor haar helemaal. Zij kan gelijk aan de antibiotica en er wordt haar verteld dat ze 5 dagen niet mag eten. Later krijgt ze ook nog te horen dat ze ook niet mag drinken. Tot de operatie is een transitie voor een trans wat geitenneuken is voor een bok. Je dagelijkse ding. Zo'n neo vagina is echt iets voor pro's. Voor de mensen die het nog niet begrijpen. Men had de endeldarm geraakt, snel weer dicht genaaid maar als er dikke poep doorheen zou komen zou die kunnen knappen. Een van de vijf grote complicaties die mij alle 5 bespaard zijn gebleven net als het compleet bebloede nachthemd van vannacht.

Visite. 6 witte jassen werken zich tegelijk door de brede deur. De oberartzin zegt dat de cheffin het had gezien en had gezien dat het goed was. Ik haalde mijn schouders op wat mij op de reprimande "oh u denkt daar anders over?" kwam te staan. Ik wilde alleen maar zeggen:"ik heb nog geen mening" Maar wederom ontbrak het mij aan genoeg vaardigheid in het duits om de poging ook maar te durven wagen met 6 doktoren voor me neus. Jammer. Want ik ben heel blij met deze mensen. Ik ben alleen niet dol op ziekenhuizen. Deze operatie kan ik op dit moment niemand aanbevelen. Ik hoop dat ooit zal blijken dat dit een goede beslissing was.Ontbijt op bed vind ik wel heel leuk. Dat zal altijd zo blijven.