Bekend hetero geluid is ook. Waarom doen ZE niet normaal, als ze zo graag willen dat wij
ze als normaal accepteren?
Ik snap dat standpunt, omdat 'normaal zijn' voor 'normale mensen' net zo goed moeilijk, zwaar en noodzakelijk is. Maar je doet het, want, oh jee, de buren... Maar ... voor mensen die 'normaal zijn' zwaar vinden, is er zoiets als Carnaval.
De Gay-Pride is carnaval, in de zomer, georganiseerd door de Gay Scene, maar, wat mij betreft, voor iedereen.
Voor iedereen die op de lagereschool en middelbareschool door kinderen, leraren EN ouders is getreiterd omwille van zijn of haar identiteit. Je grote ogen, je dunne benen, je piekhaar, je petje, je kleren, je belachelijk grote woordenschat of je dunne polsjes om maar wat te noemen.
De 'Pride' in Gay Pride is dus de trots, die een bekrompen samenleving uit je heeft proberen te rammen. En met de Gay-Pride vieren WIJ dat het ZE niet gelukt is.
Wat natuurlijk niet wegneemt dat velen van ons, zo niet allen, de afgrond van te dichtbij hebben moeten aanschouwen.
Maar we zijn niet gesprongen.
We hebben de trekker niet overgehaald.
We hebben de pillen laten staan.
We hebben de trein voorbij laten razen en we zijn door de storm gegaan.
En nu is de wind gaan liggen. Dit is 'the calm after the storm'. We zijn blij dat we leven. We staan op een boot, en iedereen juicht ons toe. Het leven is mooi. Het is wel eens anders geweest.
Jezelf toestemming geven te zijn wie je bent, daar gaat het om. En daar hoef je, wat mij betreft, geen homo voor te zijn. Dat geld voor iedereen. En daarom sta ik dus op die Boot.
Merel Moistra
Geen opmerkingen:
Een reactie posten