Het is nu al een week geleden dat ik geruisloos begonnen ben met te leven als vrouw. De aanloop is zo lang geweest dat ik het zelf niet eens in de gaten had. En dat ik het dus ook niet nodig vond om het in dit blog als schokkend nieuws wereldkundig te maken. Maar het is ook niet ongewoon dat het bijzondere in je eigen leven zomaar aan je voorbij schiet terwijl je het bijzondere in ander mans leven soms uitvergroot en denkt: "wat een bijzonder leven heeft die persoon".
De reacties zijn tot nu toe heel erg lief en bemoedigend en dat geeft de burger heel veel moed.
Het percentage was de afgelopen maanden natuurlijk al behoorlijk opgevoerd. Maar nu inneens merk ik dat we in iedergeval voor de buitenwereld helemaal op 100% zitten. Het is nu voor mij duidelijk dat ik het in alles wat ik doe moet aangaan. En dat wil ik ook. Dat betekend dat ik merel ben en dat Merel de kinderen van school haalt. En de auto naar de garage brengt en de boodschappen doet.
Ik verbaas mezelf , want natuurlijk zijn er nog steeds momenten dat ik denk dat ik echt helemaal gek ben. Maar ik moet wel zeggen dat gek zijn heel wat beter aanvoelt dan normaal en dat wat door anderen als normaal wordt gezien voor mijzelf in iedergeval als behoorlijk gek ervaar.
Dus voor iedereen die me nu al jaren kent als een zingende travestiet. De ontwikkelingen hebben deze geuzenaam achterhaalt. Het zit dieper. Merel is vrouw.
Groeten
Merel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten