De AKF op Texel schijnt op Texel een cultureel evenement te zijn waar men elk jaar reikhalzend naar uit kijkt. Het lijkt me dat je dan een publiek hebt dat er zin in heeft. Dat moet prettig spelen zijn.
Ik ben zo blij dat het verhaal nog steeds doorgaat. Nu verder komen betekend dat je de try-out tour mag doen. Dat is natuurlijk zo gaaf! Want dan kan ik eindelijk spelen, spelen en spelen en eindelijk genoeg kilometers op het podium maken om de volgende stap te maken als theatermaker.
Bal in het spel houden. Doorgaan, doorgaan. Het programma moet weer 10 minuten langer. Daar zijn ze bij het AKF niet helemaal duidelijk over. De een zegt 25 minuten de ander 30. Ik ben bang dat wat ik nu
heb al te lang is. Maar daar heb ik tijdens de tweede ronde ook niks over gehoord.
Binnenkort heb ik de DVD van de tweede ronde in huis dus dan kan ik eens gaan timen.
Besloten de joker in te gaan zetten. Merel gaat Piano spelen!!!
En ik heb al een coach. De coach van de winnaar van vorig jaar is op me af gekomen en heeft mij gevraagd of ik het leuk zou vinden als hij mijn coach werd. Ik ga er even van uit dat mijn collega's mijn blog niet lezen want ik schaam me een beetje over de patserigheid van dat alles.
En tegelijkertijd wil ik het vertellen: OMDAT IK ER APETROTS OP BEN!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten