IK heb een droom. Participatie.
Participatie is de droom dat iedereen die mee wil doen
mee kan doen en...dat door het niet ‘onbenut’ laten van talenten in een wijk,
in die wijk, een kwaliteit van leven kan worden bewerkstelligd,
die op geen enkele andere manier (economisch) haalbaar is.
Participeren! Meedoen! Dat wil iedereen maar.
Maar hoe doe je dat? Maar hoe doe je dat leuk
en hoe hou je de kosten binnen de perken?
Mijn naam is Merel Moistra.
Ik ben ervaringsdeskundige op vlak van de verandering.
Ik ben zelf namelijk enorm veranderd. In positieve zin.
Dat is fijn maar ik wil hier niet over mezelf praten.
Ik wil het hebben over veranderen want veranderen, dat wil iedereen.
Niemand weet hoe….
Dus als ik bijeenkomsten met als thema 'veranderen' bezoek,
is het mantra ‘moeilijk’ altijd weer aanwezig. Van de sprekers tijdens
hun lezingen, via de groepjes tijdens de workshops tot aan de
afsluitende borrel, staat men op elkaars schouder uit te huilen.
Moeilijk, Moeilijk, Moeilijk.
Om toch nog even terug te komen op mezelf
Ik kan gitaar spelen EN ik kan zingen -
EN ik kan dit tegelijkertijd. Is dat moeilijk?
Voor u wel. Voor mij niet want....
Ik heb het geleerd en nu doe ik het gewoon.
Vind u lopen makkelijk? Is het makkelijk? Ja?
Probeer het dan maar eens
uit te leggen aan iemand
die een lopende robot probeert te maken.
Lopen is makkelijk
- voor ons - Omdat we het kunnen.
Zeggen dat je iets moeilijk vind is zeggen: Ik kan het niet.
En hoe lief en open dat ook is als iemand zijn onvermogen met je wil delen,
ik zit er niet op te wachten. Ik zit er niet op te wachten dat iemand mij komt vertellen
hoe incompetent hij of zij is. En al helemaal niet als de toon ,
van de ontboezeming aangeeft, dat het nu sociaal gezien wenselijk wordt geacht
dit te beamen, om daarna getweeën, beschenen door een
ondergaande zon, hand in hand in de richting van de horizon te huppelen,
zingende het lied: gedeelde smart is dubbelpret! Moeilijk, Moeilijk, Moeilijk.
Daar zit ik niet op te wachten. Ik wil op bijeenkomsten als dit nooit
meer horen dat het moeilijk is.
Het is leuk! Het is uitdagend. Het is fascinerend! Wat mooi!
Wat ben ik, door deelname aan dit prachtige participatie project
voorover met mij neus in een slagroomtaart gevallen,
dat zijn de geluiden die ik wil horen.
Begrijp me alsjeblieft niet verkeerd. Ik wil niet bot overkomen.
Ik heb begrip voor uw situatie. Ik ben een teil van begrip
ik ben een teil die overloopt van begrip, want ik snap heus wel...
u kunt het gewoon- echt - niet maar …
Het is natuurlijk ook niet realistisch te geloven
dat een echte verandering tot de mogelijkheden behoord.
Niet met het tuig in deze wijk!
Het is een beetje pappen en nat houden. Been there done that.
Ach mevrouw dat hebben we al zo vaak geprobeerd.
Window-dressing, Den Haag wil dat.
Linkse hobbies enzovoorts...
Want u heeft gelijk, als u zegt dat het moeilijk is.
Zelfs de wetenschap geeft u gelijk.
De psychologische wetenschap heeft aangetoond
dat toekomstig gedrag van mensen het beste te voorspellen is
aan de hand van voorafgaand gedrag.
Dus als mensen nu niet participeren,
dan gaan ze dat naar alle waarschijnlijkheid
in de toekomst ook niet doen maar ….
ook al klinkt zeggen dat het moeilijk is allemaal heel
realistisch, redelijk, volwassen, en wetenschappelijk verantwoord
en ook al maakt u op deze manier duidelijk dat u
geen dromer, warhoofd, fantast, of utopist bent,
u laat zich wel gijzelen door het verleden want,
als realist accepteert u natuurlijk maar
1 realiteit tegelijkertijd, dat lijkt me logisch,
en u toetst die werkelijkheid aan het NU,
het NU : de realiteit van VOOR de beoogde verandering.
De werkelijkheid na de verandering bestaat namelijk nog niet.
De werkelijkheid van na de verandering is een illusie, een waanidee.
Iets voor dromers, warhoofden en fantasten.
Voor de luchtfietsers, en mooipraters met hun
onrealistische en onhaalbare, wezensvreemde idealen
Voorbeeld : Het is 1880
Twee jonge Engelse aristocraten, Lords,
op de heren club met elkaar in gesprek tijdens
het ochtendgloren van de industriële revolutie.
De auto staat op het punt uitgevonden te worden.
Stoom-energie heeft de economie vleugels gegeven.
Een heel klein Ford Fiestatje heeft al 60 PK.
Waar laat je al die paarden grazen? Wij weten het.
James is een realist.
Hij denk in termen van stallen.
Hij denkt in de stal.
In de Box zoals sommige mensen tegenwoordig zeggen.
Dus lieve realisten, helaas voor jullie,
realisten gaan de wereld NIET veranderen,
verandering is namelijk niet realistisch.
Verandering is magisch.
Wat we nodig hebben is magie. Ta ta!!!
Eerst is de kooi leeg.
Doekje erover. Hocus pocus.
Doekje weg. Olifant! Magie!
Hocus pocus pilatus pas. Ik wou
dat het ongelooflijk anders was. Pats. Klaar.
Ja dat inspireert mij,
En wie zou dat nou niet geweldig vinden.
Een magisch resultaat!
City Marketing zou er wel raad mee weten.
Haarlem City of Frans Hals, Haarlemmeroil and
other Magic Results!
Maar ik hoor u denken...oei Magie
Magie Magie Magie Tja
Das natuurlijk wel heel erg ….. moeilijk....
Welnee! Niet voor een Magiër.
Ik kan, op een computer, die met geen
enkel snoer met ander apparaat verbonden is
binnen 10 minuten
een tekenfilm
met nederlandse ondertitels
in hd kwaliteit toveren.
De truuk heet draadloos internet.
Maakt u zich nou maar niet druk
over het feit dat het eindresultaat van de truuk
op iemand die de truuk niet kent magisch overkomt.
Magie is de perceptie van een verandering
waarvan men de oorzaak niet kent.
Magie is het als je niet snapt
hoe je van punt 1 naar punt 2 komt
en het gebeurt toch.
Laat mij dit uitleggen.
Ik ken een goochelaar
die als persoonlijke toets aan zijn act
een knoop in zijn sjaal slaat.
Iedereen discussieert na de voorstelling over
hoe hij dat toch doet.
Men doet elkaar allerlei voorstellen
over hoe we 'gefopt' werden maar,
het is geen truuk.
De goochelaar in kwestie
kan het gewoon echt.
Maar wij geloven dat niet!!
Omdat wij realisten ons niet kunnen voorstellen dat iemand
voor een truuk van drie seconden drie maanden
dag in dag uit met een sjaal midden in
zijn appartement gaat staan proberen om een knoop in
zijn sjaal te slaan, zonder de zekerheid dat dit hem ooit zal lukken.
Hoe lang zou jij het volhouden?
En hieruit kan je dus een berg leren.
Werk hard en ga door tot het lukt.
Geloof in het resultaat.
Een luie realist slaat geen knoop in zijn sjaal.
Die zegt: Een knoop in je sjaal slaan...
dat is heel moeilijk en gelijk heeft ie.
En een andere belangrijke les is dat de magiër
over een, voor gewone sterverlingen, niet te bevatten tolerantie
voor falen moet kunnen beschikken.
Je moet er dus tegen kunnen dat je fouten maakt.
Je moet er tegen kunnen dat het niet lukt.
Je moet willen leren van je fouten.
Ja maar, zegt dan de realist, in de echte wereld worden
wij op onze fouten afgerekend....
JA! dat klopt
En of de realisten daar dus mee willen stoppen!
Want als we magie willen, en dat willen we,
want we willen resultaat, dan moeten we stoppen
met elkaar de maat te nemen!
Want als je geen fouten wil maken
dan doe je niks, dan zit je stil
gebeurt er niks, gaat er ook niks fout,
en dan kan je elkaar tijdens het evaluatie gesprek
weer in de blauwe ogen kijken
en elkaar vertellen dat het
toch weer heel moeilijk was.
Alleen door doen en falen
kan talent zich ontwikkelen.
In haarlem is een stichting
De stichting heet Rebup
De stichting is opgericht door Marion van der Vegt.
Toen Marion van de Vegt problemen zag
waar ze woonde in de leidsche buurt
nu zo'n 5 jaar geleden
reageerde ze niet als een realist
maar ze reageerde als een magiër.
Ze huurde ze een ruimte in die buurt,
en sindsdien probeert ze daar in die ruimte
elke dag opnieuw
een knoop in der sjaal te slaan.
Niet letterlijk maar figuurlijk.
En ik kan je vertellen er is een hoop veranderd.
De magie begint nu zichtbaar te worden.
Het idee is opgepikt door de woningbouwverenigingen
Y-mere en pre-Wonen en werd gekopieerd naar
de slachthuisbuurt, waar nog meer problemen waren.
Daar is inmiddels de tweede locatie geopend.
Maar, wat is het? Rebup. Puber achterstevoren. Net zo dwars als de doelgroep?
Rebup is een buurthuis
Rebup is een plek voor jonge jongeren
Rebup is een plek oudere jongeren
Rebup is een gallerie
Rebup is een theater
Rebup is een stage plek voor studenten
Rebup is een Paswerk werkplek.
Rebup is de sollicitatie kapper
Rebup is de groene moeders
Rebup is sollicitatie voorlichting
Rebup is de context waarbinnen iedere burger
in de buurt van een Rebup locatie ondersteuning kan vinden
voor hoe hij of zij door de inzet van zijn talent kan participeren
in het beter maken van de buurt.
Mijn naam is Merel Moistra. Ik woon in de slachthuisbuurt.
En daar was ik niet trots op. Maar ik ben een vrijwilliger van Rebup.
Ik ben een groene moeder. Ik geef voorstelling in het theater,
en ik begeleid stagiaires. En daar ben ik wel heel trots op.
Rebup is een plek waar je kan falen.
Rebup is een opeen stapeling van blunders
Dat is het geheim, dat is de truuk, dat is de sleutel van het succes.
Want een wijk is geen verzameling voordeuren
Een wijk kan een gemeenschap te zijn.
Een gemeenschap waarbinnen talenten
kunnen worden ontdekt en ontwikkeld en oh ja…
Tot slot nog dit
Kunst en cultuur zijn ons gereedschap,
want zonder kunst en cultuur geen gemeenschap.
Het is geen luxe, het is niet elitair,
geen linkse hobby,
maar keiharde noodzaak.
Oplossen van problemen vraagt creativiteit,
en creativiteit is een product van een mens
die durft te doen en durft te falen.
Want als je doet, creëert, faalt en leert
dan is uiteindelijk helemaal niks moeilijk.
Omdat dat je het dan gewoon doet.
Zonder er bij na te denken.
Dank u wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten