woensdag 30 december 2009

Sm Barbie doet T-profile

SM Barbie...


SM Barbie doet een T-profile. *
Vergeef haar.
Ze is blond.

* voor deze schoot zijn geen
werkelijke Barbies schade aangedaan.
Deze barbie is geheel vrijwillig door
mijn zoon (3) in deze positie gedomineerd.

dinsdag 29 december 2009

Passabel

Passabel is de mate waarin een man geloofwaardig door kan gaan voor een vrouw. Leuk voor een travestiet, maar van levensbelang voor een transseksueel. Want dat is geen man, dus leuk als je niet voor man wordt aangezien. Ik ben nog in het stadium dat ik mijn 100% passabiliteitservaringen kan tellen op de vingers van 2 handen. Dat komt niet omdat ik niet passabel ben, maar omdat het bewijs slecht te leveren is. Iemand die normaal tegen je doet, kan ook gewoon niks laten merken. Je moet jezelf outen om erachter te komen of de persoon het zag of niet. En jezelf outen!!! Dat doe je niet. Daar komt nog bij dat mannen moeilijk toe kunnen geven als ze het niet zagen, dus dan laat je het liever in het midden.

Vandaag met de kinderen naar het zwembad geweest in Slotervaart. Voor buitenstaanders een gebied dat ik niet kan doorkruisen zonder door een clubje fundamentalistische mattenkloppers tot de orde te worden geroepen. Nou, dat is niet zo. Dus zo stoer was dat nou ook weer niet. En naar het zwembad gaan is ook niet meer zo'n happening als het eerst was. Ik heb zo'n badpak met een rokje. Zien ze niks van. Ik sta er niet meer zo bij stil.

Na het zwemmen. In de hoek bij de spiegels en de blowers komen we vage bekenden tegen.
Eerst lijkt het of een wild vreemde vrouw tegen Bia aan begint te praten. Nou dat gebeurt wel vaker, dus dat is niet zo speciaal. Blijkt dat hun kind op dezelfde voorschool zit. Zij was de vader van Marlin dus wel eens tegen het lijf gelopen. Toen papa nog een echte PAPA was zullen we maar zeggen. Dus ik zeg, he nou herken ik je weer. Dat ging totaal langs der heen... of toch niet helemaal. Want drie minuten later vraagt ze aan mij:"en ben jij een vriendin of een zus van Bia?" Nee, zeg ik, ik ben de vader van Marlin en Thomas. Ze moest lachen op de manier waarop vrouwen om elkaars silly grapjes lachen. Nee hoor, dat kan niet, want de vader van Marlin en Thomas die ken ik. Nou ik ben het toch echt. Ze ziet Bia knikken.

Ze geneerde zich dood, maar dat was totaal niet nodig. Want ze had me een enorme dienst bewezen. Haar man die niet echt stond op te letten. Het was natuurlijk maar vrouwen gekwek. Merkt de commotie. Hoort de uitleg maar snapt hem niet. Hij vraagt me: "oh maar hoe zit het nou, zijn jullie nou wel of geen familie?"
Twee keer binnen 2 minuten. Ik voel me geweldig nu.

maandag 21 december 2009

Ontharing

Wat een vaag gedoe. Ik hou daar niet zo van. Ik hou van duidelijk. Vandaag naar Dr. de Boer (wij ontharen de meeste transseksuelen van westeuropa) geweest. "Wat komt u doen", vroeg ze. Dat geeft gelijk al een zeer ongemakkelijk gevoel. "Wat kan ik voor u doen", is al heel wat vriendelijker en misschien zei ze dat ook wel, maar het klonk anders. Ook een beetje denigrerend doen over mijn vorige behandelaar. (oh bij de schoonheidsspecialist) Dames en heren dat was Korpos in Den Haag. Www.korpos.nl omdat ik daardoor weet dat het ook anders kan. Menselijker of zo. Ik zou voor Dr. de Boer niet het halve land door reizen. Daar kom ik alleen als het vergoed word en anders ben ik snel weer terug naar mijn schatjes van Korpos. Gaf mevrouw de boer dan geen teken van capaciteiten? Nou ik vond het knap dat ze me binnen 20 minuten weer op straat had staat. Alsof je bij een hele slechte hoer bent geweest. Het bevredigde in ieder geval niet. Ik kan me ook niet herrineren dat ze vroeg, "heeft u nog iets te vragen" en als ze dat wel heeft gedaan dan was het op een manier die niet echt uitnodigend werkte. Het straalde uit, u bent dom, u kost geld, en als ik u snel de deur uit heb kan ik weer verder met geld verdienen. U hoort het. Merel heeft er een vieze smaak van in der bek gekregen.

Daarna naar de apotheek om mijn hrt kuur op te halen. Hebben ze weer niet alles, krijg ik een herhaal receptje mee. Leuk. Ik weet nog steeds niet wat ik heb gekregen. Dat gaan we straks naar de lunch maar een op googelen.

Jewmongous

Vandaag zag ik jewmongous in concert bij Boom chicago in Amsterdam op het leidseplein.
Bent u joods? Heeft u gevoel voor humor? Joodse humor, over typisch joodse dingen.
Dan is dit iets voor u. In zijn stijl en soort werkelijk ongeëvenaard. Wereldklasse. Topstem. Topcomposities en werkelijk topteksten van topkwaliteit. Liedjes dus, maar dan goed.

http://www.jewmongous.com/

zaterdag 19 december 2009

Real Life!!

Laat het echte leven maar beginnen. De huisarts zei tegen me: "Wil je een verwijskaart voor het VU" en ik zei, "nou nee" Een half jaar later was ik terug. "Doe toch maar wel." Ik ging op een wachtlijst staat. Wat kon mij nou gebeuren? Ik mag 9 maanden later voor een intake gesprek. Ik denk daar kom ik toch nooit door heen. Ik ben veels te eerlijk. Drie maanden later beginnen gesprekken met de psycholoog. Vijf en een halve maand later krijg ik het rode licht van het genderteam om te beginnen met hormoontherapie.

Niemand laat het woord "real life" vallen. Van geen kanten wordt de indruk gewekt dat dit een belangrijk moment is. Dat moet je er zelf maar van maken. Ik moet me melden bij het secretariaat om 15:00. Dus dat doe ik netjes, zoals ik tot nu toe netjes al mijn afspraken ben nagekomen. En in eens staat er een meisje met een witte jas aan. "Ik ben de co", zegt ze en stelt me voor aan de dokter en zegt daarna. Zo, belangrijk moment he. Oh ja, zeg ik. Wat gaan we doen dan? We gaan beginnen met de hormoontherapie! Oh nu al?

Zijn de bloed waardes dan al binnen. Iemand had me gezegd dat het drie weken zou duren en er zijn nog geen drie weken verstreken sinds ik geprikt ben, dus nee, ik verwacht nog helemaal niks. Nou dit is toch echt het moment. Ik vertel me gezondheid geschiedenis, wijs de endocrinoloog erop dat ik boven de veertig ben en dus pleisters moet hebben. "Oh dat is goed hoor"

Ik krijg een contractje voor me neus. Staat niks in. En tot mijn verbijstering staan ook daar de woorden "real life" niet in. Woorden die tijdens voorlichtingsavonden altijd zo'n diepe indruk op me hebben gemaakt, worden ook hier vermeden. Men spreekt gewoon over de volgende fase in de behandeling en zo voelt het ook. Alsof er helemaal niks aan de hand is. Ik verwacht nog steeds een donderpreek. Bezint eer ge begint! Maar die preek blijft uit. In plaats daarvan moet ik vragen aan de mevrouw van het secretariaat: "is dit nu dan het officiële begin van mijn "real life" en uiteindelijk krijg ik het verlossende antwoord: Ja.

Met mijn receptje naar mijn apotheek. Het is vrijdag en ze hebben de spullen niet. Ik kan het maandag op gaan halen. Net als bij een abortus krijg ik een weekend om mijn zonden te overdenken voor dat ik aan godscreatie ga tornen. Toch nog een rood stoplicht. Maandag gaat het op groen en dan is er niks meer aan te doen.

maandag 14 december 2009

Stadscomedian Almere?

Stichting Open Podium Almere (OPA)gaat in januari én in februari 2010 op zoek naar een echte 'stadscomedian': iemand die door middel van kleinkunst en cabaret het wel en wee van de stad volgt en een echte spiegel van de samenleving zal presenteren.

Deze stadscomedian zal vanaf februari 2010 naast een eigen website en column, maandelijks een vaste plaats krijgen in de programmering van OPA (tot en met oktober 2010).
Daarna zal hij of zij met een professionele regisseur werken aan een eigen Almeerse oudejaarsconference, die deels bestaat uit het materiaal van de voorafgaande maanden.
De OPA-avonden zijn daarmee echte try-outs om ervaring op te doen!

Verkiezing en aanmelding Stadscomedian Almere
Tijdens de OPA-avonden van 30 januari en 20 februari 2010 kunnen de nieuwe stadscomedians hun talent laten zien.

De aspirant-stadscomedians mogen in hun strijd om de titel alle theaterdisciplines en middelen gebruiken om hun visie over het almeerse leven van alledag te illustreren: teksten, liederen, gedichten, monologen, dialogen, vrije improvisaties met stand-up comedy-elementen, etc.

De jury zal vooral letten op:
- originaliteit
- diversiteit en hoeveelheid aan onderwerpen de veelzijdigheid van de performer als het gaat om het aanwenden van verschillende theatrale vormen
- 'eigen gezicht' in vorm en inhoud
- de mate van lef in de keuze van onderwerpen en het ventileren van meningen

Ben je tussen de 19 en 86 jaar en is de rol van Stadscomedian Almere jou op je lijf geschreven? Geef je dan nu op voor één van de voorrondes! Iedereen is welkom: amateur, semi-professioneel of mensen die zich al professioneel in het vak bevinden. Voor inschrijvingen en informatie bezoek je de website: www.stadscomedian.nl

zaterdag 12 december 2009

Officeel Transseksueel.....

De raad van 11 heeft gesproken. De grote gendervergadering. En in oneindige wijsheid hebben ze besloten dat ik het echt ben. Niemand hoeft zich ooit meer af te vragen of ik het nou wel of niet ben, want officiëler dan dit wordt het echt niet. Daar doe je al dat denk werk voor. Daarvoor sta je een jaar op een wachtlijst. Praat je 6 keer met een psycholoog. Sta je doodsangsten uit op het schoolplein, stel je jezelf bloot aan zeemanhoofdoekjes die onder het mom van netjes toch maar meneer tegen je zeggen.

Ik kan oprecht zeggen dat ik mezelf ben geweest in die praat sessies met de psycholoog. Geen rol heb gespeeld. Niet gedaan alsof ik iets was dat ik niet was. Ik was gewoon mezelf. Dus dat ze bij het VU een verhaal willen horen en als ze dat niet horen je er niet door komt is dus lariekoek. Het is wel zo dat de VU vooral geïnteresseerd is in hoe het met je gaat en of je sterk genoeg bent voor deze zware ingreep in je leven. Maar dat deert mij niet. Ik ben echt. Ik ben officieel. Ik ben transseksueel. Ik zal het drie jaar zijn. Daarna volgt een operatie en daarna ben ik helemaal vrouw.

Taart en slingers en alvast fijne kerst en gelukkig nieuwjaar.

woensdag 4 november 2009

Zoals een mes
gebruikt kan worden
om aardappels mee te schillen
en om te doden,
Een bom vrede kan brengen
en verdommenis,
Wetenschap kan helen
en verwonden
zo sterkt een geloof
dat nog niet tot kerk
verworden is.

Want geloven omdat het staat geschreven.
Is richtingloos op cruise control.
Tis waar want hier geschreven.
De heer gaf je geen hersens om te denken domme drol.

De heer gaf je hersens om te lezen
wat hij zelf had neer gepend.
Niet om het te interpreteren
maar om te worden ingeprent.

Door een priester die je geld wil
Door een macht beluste pik
met een mijter of een toga
een tulband of een sik.

Die willen niet dat je gaat denken
want dat is het einde van de buit
jij moet geloven in hun missie
anders ga je onderuit.

Iedereen kan iets opschrijven
soms is zelf met enige gratie
soms met gehark
zonder fut of inspiratie

Dat is dus wat ik wilde zeggen
Dat is mijn goede raad
geloof nooit dat iets waar is
omdat het geschreven staat.

Ook niet wat hier bovenstaat
Maar denken staat je vrij
en als je zit te denken
denk dan ook maar eens aan mij.

en schrijf me dan een briefje
en lieg dat je van me houd
en geef me goede raad
ik zal er niet op vertrouwen
omdat het geschreven staat.

Speeltuin in Oktober

Gewoon mezelf zijn samen met bia in de speeltuin.

dinsdag 29 september 2009

Kelly beledigd? Welnee.....beh juh gek joh...

Waar gaat het over?

Een uit de hand gelopen travestiet. Is dat een belediging?
Kelly begon haar carrière als Miss Travestie Nederland en is reeds lang geleden doorgeschoten in de richting van mevrouw van der Veer. Ik dacht dat "uit de handgelopen" het imago van Kelly was. Kijk mij eens lekker uit de hand gelopen zijn.

Als Manuel Venderbos vindt dat een travestiet een ketter is die op de brandstapel moet, dan zou dat een stevig standpunt zijn. Dat standpunt is niet op te maken uit wat hij zei. Wat hij eruit flapte was: "Travestie prima. Maar het moet niet uit de hand lopen. Want dan krijg je Kelly."

Verbaal incontinente mensen als Manuel zeggen veel, maar bedoelen weinig. Dat is het recht van de dorpsgek. Theo van Gogh wilde ook het recht van de dorpsgek om "geitenneuker" te mogen zeggen. Geitenneuker Ali B zag echter geen dorpsgek, maar een beroemde cineast die door heel veel mensen behoorlijk serieus werd genomen. Nam het persoonlijk. Schoot Theo dood en werd dat jaar uitgeroepen tot geitenneuker van het jaar.

Als je zelf ooit de beste travestiet van Nederland was. Jezelf met je volle verstand en bewustzijn hebt ingeschreven voor die wedstrijd. Dan kan je travestiet toch geen scheldwoord vinden?
Dus wat zit die Kelly zich daar dan beledigd te voelen.

Dat is het zelfde als een Marokkaan die zich inschrijft voor de geitenneuker van het jaar verkiezing, de verkiezing wint, een jaar lang hysterisch loopt rond te bazuinen:
"Ik ben de beste geitenneuker van nederland"
en die dan jaren later gepikeerd gaat lopen doen omdat iemand hem een uit de hand gelopen geitenneuker noemt.

Maar Kelly is helemaal niet beledigd. Bij gebrek aan talent maakt Kelly van deze hype een multi-media event. Gaan Kel en Manuel binnenkort samen met een jakhals van DWDD een kopje koffie drinken. En dat is scoren voor Kelly, Manuel en de Jakhals in kwestie.

Merel

Merel is zelf transseksueel en stinkend jaloers op alle aandacht voor Kelly en vind dat als je zoveel aandacht krijgt, je niet moet lopen zeuren. Gewoon cashen Kel!

donderdag 24 september 2009

woensdag 23 september 2009

Crossing the Gender Border

Drukke werkzaamheden houden me weg bij het blog. Maar vandaag maakte ik deze analyse die ik de vaste bezoekers van het blog niet wil onthouden. En natuurlijk voor mensen die een goede analyse willen zien die beter recht doet aan de verschillen tussen de mensen dan de standaard man-vrouw dichotomie.

Het is dezelfde dichotomie maar dan uitgewerkt in 4 dimensies. Genetisch, biologisch, brein en genderrol. Dit plaatje is wat aan de kleine kant, maar download gewoon de pdf en je bent in business.

zaterdag 4 juli 2009

Guusje Ter Horst . Let toch op wat je zegt.....

In het weekblad Vrij Nederland deze week zei Ter Horst te hopen op een tegenbeweging tegen Wilders van 'weldenkende en wellevende mensen'.

http://www.nu.nl/algemeen/2035469/wilders-hekelt-oproep-tot-opstand-tegen-hem.html

Nou heb ik als Amsterdamse mevrouw Guusje flink hoog zitten. Dus als Guusje oproept tot een tegenbeweging, dan ben ik best bereid om in beweging te komen. Dat is het punt niet. Maar je zou toch wensen dat de bewindsmensen van de eens zo machtige PvdA een tandje minder wanhopig zouden reageren op onze Geert. Hopen! Dat staat niet goed hoor! Bij het CDA noemen ze dat bidden. Dat staat een stuk beter. Een tegenbeweging? Dat is een erkenning van Geert als zijnde de leider van een beweging, terwijl hij hooguit het symptoom is van een ver gevorderde integratie. En wat bedoel je met "weldenkende en wellevende mensen"? Zijn de Geert stemmers dom en dood? Graag reken ik mezelf tot het weldenkend en wellevend smaldeel van de samenleving met erkenning van Guusje. Wie wil er nou niet weldenkend en wellevend zijn!

Krijg ik Guusje aan de lijn. "Maar Merel wat moet ik dan doen met Geert". Ze smeekte en daar kan ik niet tegen dus zei ik: "Je moet oproepen dat mensen hem niet meer moeten stigmatiseren. Lachen!!! Alsof jij daar overgaat!!! Geef Geert complimenten. Roep hem uit tot politicus van het jaar. Toost op zijn succes. Geweldig Geert! Wat een prestatie. Waren er maar meer zoals jij. Jij zegt tenminste wat je denkt. Laat hem langzaam stikken in een knuffel cordon humanitair. Wat dacht je van de volgende one-liner: "Geert is geweldig. Hij signaleert de problemen die wij oplossen!"

Tenminste als je bang van hem bent. Anders laat je hem gewoon zitten en ga je zonder te mokken gewoon aan het werk met het oplossen van de problemen die hij signaleert, of toon je aan dat hij dingen verzint.

Dat is je werk. Dat is wat jij moet doen Geertje. Niet oproepen te hopen dat andere mensen wel kunnen doen wat jij niet kan.

Maar nooit, nooit laten zien dat je bang bent. Over tien jaar zal de zwevende kiezer weer op een ander prethoofd kiezen die denkt macht te kunnen vergaren door zich een bepaald ongenoegen eigen te maken. En dat prethoofd zal daarna, net als Geert, opgeslokt zal worden door dat fantastische systeem dat democratie heet. Geloof in democratie en stop met hopen.

vrijdag 3 juli 2009

Aantal failissementen verdubbelt!

Rechters zijn overwerkt!!. Er moeten extra rechters bijkomen. Een uitgelezen moment voor ondernemers om wat bedrijfjes in de sterfhuis constructie te duwen. Het willens en wetens over de kop jagen van bedrijven kan zeer profijtelijk zijn. Zakenmensen hebben geen versoepeling van het ontslagrecht nodig. Eerst slopen ze alles van waarde uit een bedrijf en daarna trekken ze de stekker eruit. En gezien de crisis is deze oude gewoonte weer helemaal legitiem en van deze tijd. Het is niet de crisis die deze stroom faillissementen veroorzaakt. Het zijn nooit de omstandigheden. Expres of per ongeluk. Het is altijd slecht management. Wij wensen de rechterlijke macht veel wijsheid toe.

donderdag 11 juni 2009

Literatuur? (voor Connie Palmen)

Als je aan een boek het waardeoordeel literatuur hangt, wil ik weten van wie dat oordeel afkomstig is, want als het van de schrijver zelf afkomt, krab ik toch echt even achter mijn oren. Als het de mening is van een grote groep mensen wil ik er best notie van nemen, en als een grote groep mensen over een langere periode het werk als hoogstaand blijft kwalificeren, geloof ik het. Maar het blijft een boek en daarmee kostelijke zonde van je tijd. Ga toch gamen.

maandag 1 juni 2009

de vrijdag voor pinksteren

De vrijdag voor pinksteren belt mijn broer. Je weet wel. Me broer, en die zegt hoi Merel. Dat is een goed begin. Merel ik moet toch even met je over de nalatenschap van onze vader praten. Ik denk tering gvd dat is ook geen dag te vroeg zeg. Maar oke. Ja natuurlijk. Kom maar op. Nou ja, zei mijn broer, ik ben gebeld door de notaris of we er nu toch wat vaart achter kunnen zetten. Nou ik help je graag. Vaart is mijn middelste naam zeg maar.

Er blijkt een erfenis te zijn en die zit als hypothecaire lening in het huis van zijn laatste vriendinnetje en die vindt dat het niet eerlijk is als we het op zouden eisen. Ja ja. Maar ook de auto van mijn vader. Maar mijn broer verteld me nu dat het vriendinnetje van mijn vader die nu aan een vriendin aan het verkopen is of al verkocht heeft.

Weet je nog dat mijn tas gestolen was. En dat ze ook mijn auto hadden gestolen. En dat die auto weer gevonden was. Wat je echter niet weet is dat de garage nieuwe sleutels heeft laten maken voor 150 euro om toen te ontdekken dat de koppeling eruit lag. Kon ik 150 euro betalen voor een auto die ik weg kon gooien. Ik bezit dus geen auto. En op de vrijdag voor pinsteren krijg ik te horen dat ik nog een auto had en dat die ook weer gestolen is.

Ik denk dat ik maar eens achter die lening aan ga.... Het is nu maandag avond. Eindelijk is pinkstren voorbij en morgen kan ik dus eindelijk die notaris bellen.

Groeten

Merel

woensdag 27 mei 2009

Diagnostics are go!!!!

Vorige week was de voorlichtingsavond bij de VU. Die is eens per jaar en ik was ook naar die van vorig jaar geweest. Ik sta dus meer dan een jaar op de wachtlijst. Ik ben wel al 1 keertje langs geweest voor de intake. Daarna kreeg ik te horen dat ik op de wachtlijst mocht blijven staan. Nu mailde ik jos een week voor de voorlichtings avond met de vraag hoe het zat. In juni maar ik kan nog niks plannen. tot volgende week zei ik. Op de voorlichtingsavond spreek ik hem weer aan. Hoi Jos weet je nog wie ik ben? Bel me maandag. Ok ik bel maandag. Oke Merel, bel me woensdag. Oke. Ik bel woensdag. Die man word graag gebeld zeker.... En dan zit ie daar goed want al mijn vriendinnen verklaren me voor gek dat ik hem niet elke week bel. Dat is beneden mijn stand. Ik kan me niet voorstellen dat iemand mij vergeet en bovendien hou ik ervan als mensen me iets verschuldigd zijn. Het feit dat ik een jaar op de wachtlijst sta opend deuren. Hallo Merel, Ik heb een datum het is 6 juli geworden om 10 uur. Dat is de eerste maandag van de grote vakantie van de kinderen. Prima. Op een wachtlijst staan is niet zo erg. Ik heb de tijd goed besteed. Maar om er zeker van de te zijn dat we na de komende winter met de hormonen kunnen beginnen, is dit natuurlijk helemaal super. Merel gaat lekker.

dinsdag 26 mei 2009

Tas Gejat!

Nou ja,.. gejat. Ik had hem op de stoep laten staan nadat ik mijn pluutje had opgestoken tegen de regen. Ik was verder gefietst en had niet gevoeld dat de tas ér niet meer hing omdat ik een strak jurkje droeg onder mijn toch ook al strakke jas. Ik ben terug gegaan. Hij was weg. Ik wist precies waar ik hem had laten staan. Hij stond er niet meer. Alle horeca gelegenheden in een straal van 100 meter binnengelopen. Naar een uurtje gaf ik het op. Ik werd er misselijk van. Ik voorzag een hoop werk, maar toen ik dacht dat ik ging huilen, ging dat niet. Het was wel allemaal heel erg vervelend. Maar het was ook weer een nieuw begin. Het was niet meer een ramp die plaats vond in een verschrikkelijk leven. Mijn leven is zo heerlijk licht nu ik een vrouw mag zijn.

Langzaam dringt to mij door wat er allemaal in zat.... De kentekenbewijzen van mijn auto, mijn huissleutels, mijn portemonnee met daarin mijn rijbewijs en mijn pin-pas. Mijn zonnebril, mijn make-up tas. En natuurlijk de tas zelf waar ik zeer gesteld op was. Het gebeurde op een vrijdag, nu meer dan een week geleden. Toen ik de maandagochtend de garage de opdracht wilde geven mijn auto te jatten, om nieuwe kentekens aan te kunnen vragen en om aan nieuwe sleutels te kunnen komen, bleken de boefjes die mijn tas niet netjes naar de politie hadden gebracht er al met mij auto van door. Dat maakte een aantal zaken makkelijker. Ik had die kentekenbewijzen even niet nodig. En een rijbewijs ook niet. Maar ik moest wel even naar de politie om het ding aan te geven.

Vlak voor het afgelopen weekend krijgen we een bericht van de politie op het antwoord apparaat. De auto is terecht. Morgen wordt hij bij de garage afgeleverd en gaan ze aan de hand van de sloten een nieuwe sleutel voor me maken. Een vriend zij tegen me. Dan kan ie dus zo weer gejat worden. Leuke vrienden heb ik he. Misschien toch maar een stuurslot erop zetten.

Het jatten van deze unisex tas is een nieuwe stap. Er lag al een tijdje een zeer vrouwelijke tas op me te wachten, maar ik was nog zo tevreden met die oude. En nou moest ik wel. Ik hou daarwel van als ik vooruit geduwd word. Als ik word gedwongen oude dingen los te laten. Het zal toch allemaal anders worden. Wat is dan een tas....

zaterdag 23 mei 2009

Elke keer

Met elke ontkenning van mijn vrouwelijke gender sterft er een elfje.

woensdag 13 mei 2009

Na het eten. Tom wint!!!

Na het eten zitten de kinderen op de bank en eten een ijsje. Een waterijsje met twee stokjes dat we voor het gemak in tweeën hebben gebroken. Twee ijsjes met 1 stokje. Allebei een stokje. Ze zijn er al handig in geworden. Het gaat meestal wel goed.

Even later springen de kinderen als springveren door de kamer terwijl ze elkaar te lijf gaan alsof de stokjes grote zwaarden zijn. Vanuit mijn ooghoek zie ik Marlin met stokje en al voorover op de bank vallen. Ik denk getver een plakstokkie op mijn bank en ik zeg: "jongens, stokje weggooien."

Eerst heerst er stilte, dan gebeurt er even niks, en in die stilte gooit Tom, die ondertussen bij moeders opschoot is geklommen het stokje met een mooie boog de kamer in. Tom 2 jaar oud maakt een woordgrap. Ik moet lachen. Ah denkt Marlin, dat is dus leuk en gooit ook haar stokje door de kamer.

Nee jongens, in de prullenbak. Marlin kijkt me aan alsof het een stand-of shoot-out in een western betreft. Wat gaat er gebeuren. Ik denk hoe pak ik dit aan. Marlin trekt een blik die zoveel wil zeggen als ik hakken had en dit is zand dan zatten die hakker er nu nog dieper in.
Ik zeg:"wie als eerste zijn stokje in de prullenbak gooit heeft gewonnen. Als door een adder gebeten schiet Tom van de schoot van zijn moeder, grist zijn eigen stokje en dat van Marlin van de grond en scheurt ermee naar de keuken om ze in de prullenbak te gooien. Zo snel dat Marlin me nog beteuterd zit aan te kijken als de klap van de deksel van de prullenbak haar lot bezegeld. Ik zeg: "en Tom is de winnaar"

Marlin kwaad, dat is niet eerlijk, ik moet altijd winnen. Toen heb ik haar maar even gekieteld en door elkaar gerammeld. Het is niet leuk om te verliezen maar zo erg is het nou ook weer niet.

zondag 10 mei 2009

Er viel iets

Na een paar dagen goed slapen, was ik heel helder in mijn hoofd. Weken als een oververmoeide zombie rondgelopen. Nu voelde ik nu de harde realiteit op de faculteiten inbeuken. Cold turkey!

Eerst had ik het niet door. Verzette ik me ertegen. Ik werd hard van binnen en agressief. Dat was raar. Ik wilde juist lief en zacht worden. Maar alles kwam binnen. Helder, hard, en onomstotelijk.

Als je moe bent, maakt het niet uit dat alles langzaam gaat. Want je bent zelf ook langzaam. Maar nu was ik klaarwakker. Jezelf onderdompelend in een tsunami van ideeën draait de wereld frustrerend langzaam. Grrrrrr,

Dan komt het besef dat die gedachten manisch zijn. Je stelt jezelf gerust. Al die ideeën hoeven niet te worden uitgevoerd. Hoeven niet te worden onthouden. Sterker nog. Het zou voor je gezondheid beter zijn ze te vergeten en gewoon door te gaan waar je toch al mee bezig was.

Ik gaf mezelf toestemming al die "fantastische ideeën" in de prullenbak te gooien. Gelijk kwamen er zinnige gedachten voor in de plaats. Gedachten die de fantastische ideeën die momenten daarvoor nog zo belangrijk hadden geleken binnen luttele seconden degradeerde tot "ruis".

Ik dacht weer aan de voorlichtingsavond op de VU. Weer was ik kwaad. Dat was niet goed en dat was niet goed. Maar de helderheid stond me niet toe om rond te dobberen in zelfmedelijden. Dus hoor ik mezelf zeggen. Niet bitchen! Als je er mee zit, doe er wat aan!

En met het besluit om actief te worden, werd het duidelijk wat ik wilde.

Had ik dit besluit niet al eerder genomen? Ja al duizend keer denk ik, maar deze keer was het heel rustig, heel weloverwogen. En de emoties die erbij kwamen kijken konden allemaal afzonderlijk benoemd worden. Ik werd er blij van. Ik voelde verlichting. Ik voelde angst. En die angst maakte het echt.

Je kan jezelf wel een vrouwenlijf wensen. Zoals je ook kunt wensen geboren te zijn als een meisje. Maar het enige echte besluit is actie. Dat maakt zo'n operatie natuurlijk niet minder eng.

Nu weet ik dat het gaat gebeuren. Het is nu gewoon een kwestie van tijd en dan zal ik nooit meer "piemelnaakt" voor de spiegel staan. Voor altijd "poedelnaakt".

Dat is niet "de rede". Dat is het besluit.

De rede is het door mij altijd als stompzinnig betitelde zinnetje. Ik wil helemaal vrouw worden. Geloof mij nou maar. Zo stompzinnig is dat niet.

Het is een rationeel besluit, genomen op een moment dat ik heel erg helder was. Mocht je dat niet begrijpen, en daar heb ik begrip voor. Maar,....

Heb mij lief. Respecteer mijn besluit voor een geslachtsaanpassende operatie als
weloverwogen en verstandig. Als een besluit genomen door een geestelijk gezond individu op een helder moment. En er zal een hele lange vrede volgen.

Voortaan vieren we Bevrijdingsdag op 9 mei. Omdat ik op 9 mei 2009 werd bevrijd van de gedachte dat een weldenkend en verstandig mens niet te combineren zou zijn met de wens zo'n operatie te ondergaan.

dinsdag 5 mei 2009

de filosophie van de vagina.

Wilt u een vagina? Tuurlijk wil ik een vagina. He, dat was makkelijker dan ik dacht. Ik dacht dat ik met allerlei mitsen en maren op de proppen zou komen, maar dit is niet zo. Ik heb geen argumenten nodig om mijzelf een vagina te wensen. Want ik ben een vrouw en dus wil ik er eentje.

Althans, in de meeste gevallen zou dat zo moeten zijn. Er zijn vrouwen die zichzelf een lul wensen en die sluiten we ook niet op in een gesticht.

En dan komen weer op mijn stokpaardje. Want de enige reden dat ze me een vagina gunnen in het VU is omdat ze denken dat ik zonder vagina zelfmoord zou plegen. Dit is niet het geval. Ik overleef het wel.

Maar gut als iemand voor me staat en zegt als u een vagina wilt, derde deur rechts, dan ga ik gewoon die deur door. Gewoon uit nieuwschierigheid. Want welke vrouw, die door omstandigheden, een slangetje heeft zitten op de plek waar eigenlijk een vagina zou moeten zitten, wil dat nou niet?

Maar oke, stel je voor dat die onhandige bobbel en die pijnlijke ballen eindelijk tussen je benen zijn weggehaald en er alleen een onzichtbaar spleetje voor in de plaats is gekomen, wat zou dat betekenen?

Nou lieve lezers daar kan ik nu nog niks over zeggen, want ik zou eerst wel eens willen weten wat het is om testosteron loos te leven. Dat is de stap die daarvoor zit.

Maar op het gebied van de estetiek moet ik wel zeggen dat ik een vagina een heel mooi ding vind.

zaterdag 2 mei 2009

De kleren maken de man

Er is alleen nog een klein mannelijk residu over. Soms schiet mijn stem nog omlaag, of doe ik wel heel erg stoer voor een meisje. Het zijn dingen die je soms helemaal kunnen verteren. Maar het zijn maar kleine dingetjes dus lang duurt dat gevoel niet.

Vandaag heb ik al mijn mannen kleren weggegooid. Nou niet allemaal. Diezelfde middag kwam ik op zolder mijn bommels tegen. Schoenen van 300 gulden gooi je niet zomaar weg. Guldens. Ja zo oud zijn ze wel. Die dingen zijn gekocht ruim voor het verdrag van Maastricht. En in de laatste maand van mijn bestaan als loonslaaf in de verkoop. In het jaar 1991. "Net nou je nieuwe schoenen hebt", sprak de receptioniste net nadat ik was ontslagen. "Nou hij zal ze nodig hebben", zei mijn collega. Sollicitatie schoenen. Nooit gedaan. Die schoenen zijn nooit ingelopen en zaten elke keer als er weer eens iemand doodging of trouwde als blokken beton aan mijn voeten.

En nu zijn het precies die schoenen het enig overgebleven restant van mijn mannelijke garderobe die alleen nog maar bestond uit spijkerbroeken met peroxide vlekken, zwarte t-shirts van de vakbond en hele oude overhemden. Alles in vuilniszakken en in de amnestie container.

En toen ik die middag in de auto stapte om een airco te gaan kopen, die ik uiteindelijk niet kocht omdat ik hem te duur, te groot en te onhandig vond, bedacht ik me dat ik toch nog veel transseksueeler ben dan ik ooit voor mogelijk had gehouden.

Mijn god wat is de kat uit de doos gesprongen zeg. En wat blijkt? Het beest is veel groter dan de doos. En het is helemaal geen kat het is een poes en ze is vreemd vastberaden zich nooit meer in die doos te laten proppen en de gevolgen hebben nog nooit zo futiel geleken.

woensdag 29 april 2009

Ik weet het niet

Ik weet niet of ik eigenlijk wel een transseksueel ben.
Volgens mij ben ik er niet mannelijk genoeg voor.

dinsdag 28 april 2009

Verplichte kost voor ouders van transeksuele kinderen

Ik ben een transseksueel. Ik ben een leuke transseksueel, maar ik ben wat ik ben en daar moet ik het mee doen. Zeggen dat ik het niet ben, is een leugen.

Een leven lang bang zijn voor het oordeel van je ouders. Het voor jezelf verdringen. En als dat niet lukt je zorgen maken over je ouders. Hoe erg het voor hen is. Je weet precies wat ze denken, want zo denk jij ook. Denken leer je van je ouders. Je ouders leren je het verschil tussen goed en fout. En wat bleek. Zij wisten helemaal het verschil niet. Hebben mij in hun eigen onwetendheid verkeerd voorgelicht.

En als je dan, na jezelf eigenhandig opnieuw te hebben opgevoed, zo ver bent dat je het ze kan vertellen. Nadat je al die jaren, om hun te ontzien, in stilte hebt geleden. Al dat leed geleden. Voor hun.... Denk je dat ze dan blij zijn? Nee hoor het is nooit genoeg.

U heeft een transseksueel kind en u heeft het er moeilijk mee? U vindt het zwaar?

Een leven lang weten dat je niet deugd is voor een kind ook geen dagje naar het park. En als die ellende, zoals bijvoorbeeld in mijn geval 30 jaar duurt, zou het dan niet proportioneel zijn als de ouder in kwestie huilend op de knieën ging en met tranen in haar ogen zou zeggen:

"Lieverd, het spijt me, dat wist ik niet. Lieverd het maakt niet uit wat je bent. Jij bent mijn kind en ik wil dat je gelukkig bent."

"Voel je niet schuldig voor wie je bent. Je bent mooi. Het ligt aan ons. Wij hebben je doen geloven dat je niet goed was. Wij wisten het niet. Wij waren dom. We hebben je jeugd verruwineerd en het spijt ons."

Dat zou een mooi begin zijn, vind je niet?

Nee lieve ouders, voel u zich niet schuldig. Laten we elkaar lief hebben zoals we zijn. Ik ben trans en jullie zijn dom. Ik kan me ergere dingen voorstellen. Wie wil er nog cake?

donderdag 23 april 2009

Merel Moistra Solo 21 Mei 2009 Tricky Theater

Lieve Vrienden,
Het komt niet vaak voor.... maar
Merel Moistra doet een solo show met haar
engelstalige materiaal op speciaal verzoek
van al haar fans (alle 5) en de mensen van
ANTV die bezig zijn met het maken van een
documentaire over haar. Unieke kans dus om
meer dan die twee of drie liedjes te horen die
je toch al kent en om te ervaren dat Merel raak
schiet. Elke keer weer.
Laat even weten als je komt via info@notsp.nl

JSF pvda tranen voor de vorm

Het besluit is al genomen. In het contract dat aan dat besluit is verbonden staat dat Nederland in het verlengde van dat besluit twee toestellen moet aanschaffen. Doet ze dat niet dan draait ze een reeds eerder genomen besluit terug met alle consequenties van dien.

Het is niet dat ik voor of tegen de JSF ben. Maar het is typisch PVDA om te gaan janken nadat het besluit al is genomen. Tranen voor de vorm. Gewoon omdat het goed staat. Gejankt door een mooie vrouw die er heel kek "politica" gestyled bij loopt. En als fan van mooie kleren kan ik niet anders dan kwijlen want het ziet er gewoon echt goed uit. Hoe dom, gemeen, achterbaks of kortzichtig ze ook is. Dat compliment zal ik haar niet ontzeggen.

Er is dus helemaal geen besluit te nemen nu. Het hele debat is een wassenneus. En alle rubrieken staan er bol van en geen enkele rubriek meld dat dit allemaal is om ons bezig te houden terwijl ze ondertussen allerlei andere dingen er door aan het draaien zijn die wel echt ergens over gaan.

Ik heb er de tijd niet voor om te onderzoeken wat dat is. Maar daar hadden we vroeger dus kranten voor. Of Den Haag van Daag. Maar dat NOVA het niet doet is omdat ze dan hun vriendjes in Den Haag niet willen bruskeren.

Maar voor de duidelijkheid. Het gaat dus nergens over. WANT HET BESLUIT IS AL GENOMEN.

woensdag 22 april 2009

Jonge somalische kaper krijgt levenslang.

De jonge Somalische kaper loopt de kans op levenslange opsluiting zie ik net op het journaal. Dit is weer echt ouderwets. Dit soort dingen geven mij het gevoel dat ik in de middeleeuwen leef. Waarom hangen we hem niet aan de galg als afschrikwekkend voorbeeld.

Tis een mooie jongen. Een waardevol mens in vreselijke omstandigheden. Hij is een kaper. Dat was in vroeger tijden een eerzaam beroep met een vakbond. De VOC. Kapen? Wij deden niets anders. We hebben dat hele continent leeggeroofd. Geweldige tijd. Wij denken er graag met enige weemoed aan terug. Waar is die tijd gebleven?

Zelfs de mensen hebben we ingeladen en naar Amerika verscheept. En een afstammeling van die mensen die wij als handelswaar inlaadde en verscheepte is nu president van dat land. Tijden zijn veranderd maar nog steeds willen we zwarten die zich vergaloperen aan ons eigen stuitende gedrag het liefst straffen alsof we de engel der gerechtigheid en wrake zijn.

Maar ik dwaal af. Natuurlijk moet je deze jongen niet opsluiten. Je moet hem een opleiding geven van 10 jaar en een plaats in een programma dat uitlegt dat kapen niet de juiste manier is en hem dan weer terug naar Somalië sturen.

Als die kapers horen dat die jongen, geld, vrouwen, een opleiding en status heeft verkregen in de verenigde staten zullen zij bij de eerst volgende marine boot die zich aan dient massaal overgeven en vragen waar ze zich kunnen inschrijven voor de cursus.

Help ze. Het zijn ondernemende gasten ze hebben gewoon een advocaat nodig.

zondag 19 april 2009

NOS journaal

Omdat de mensen van ANTV een documentaire over me willen maken heb ik een DVD gekregen met een documentaire die ze gemaakt hebben over populaire muziek in Israël.

Een documentaire met de titel "Israël rocks" had ik nooit uit eigen beweging bekeken en ik vroeg me af waarom niet.

Ik ben opgegroeid met het NOS journaal en met "de toestand in het midden oosten."
Voor mij was de grap van Freek de Jonge dat de term "geëscaleerd" door het NOS journaal van zijn betekenis was ontdaan gewoon de waarheid. De toestand in het Midden oosten is danig geëscaleerd. Ja nou en?

Ik wist helemaal niet dat er nog andere oorlogen gaande waren en dat die gewoon niet "interessant" genoeg werden gevonden door het NOS journaal.

Ik wist niks en van het journaal werd je niks wijzer. Ik dacht als kind dat alle gevaarlijke gekken in Israël woonden. En nu kom ik tot de conclusie dat dit beeld lag te slapen in mijn onderbewustzijn en ik daardoor geen enkele interesse op kon brengen voor een documentaire over dat gebied.

Nieuws media zijn hypessurfers en ramptoeristen. Als je meer wilt weten zul je zelf op onderzoek uit moeten. Het was leuk om Israël te zien zingen. Goed dat er documentaires gemaakt worden over dingen die goed zijn om te weten maar nooit de nationale "waan van de dag rubriek" van de publieke omroep halen.

Maar godzijdank is er nu Internet en kunnen we eindelijk geïnformeerd raken op een niveau dat de hype onstijgt. Dus kijk naar TED en naar documentaires. Daar leer je meer van. Daar kunnen namelijk dingen worden verteld die "nieuw" voor je zijn.

En vooral neem niks van mij aan. Maar vorm je eigen oordeel.

sjalom makker....

zaterdag 18 april 2009

Transsexualism naturaly

Throughout history, and cross-culture there is more than enough evidence that transsexualism is nothing more than natural-variance. And it comes across to me, that the way a culture handles this natural occurring phenomenon is proportional to that cultures closeness to nature.

There is a genetic male (XY) and a genetic female (XX). Until the sixth week of pregnancy they are exactly the same biologically. The biological man is created when the Y gives the signal to differentiate the sexual glands into testicles and start testosterone production with a bang.

In girls this simply doesn't happen. This means that if trough some defect on the Y gene the signal "testicles now" isn't given the boy comes out as a female lacking ovaries. (jamie lee curtis).

So female is the biological default. Male is an aberration. With the first testosteron surge the brain gets differentiated. The male brain gets a burn in the communicative cortex and gets a plus in aggression and sex areas. This is done with hormones, and this process is not perfect.

So a transsexual can be a genetic male and biologically man but with a non differentiated female brain. Now the brain interprets the body as a mismatch.

I hope this explains it.

dinsdag 14 april 2009

Revolution !!!!!! E Car Now!!!

Als je dit een saai filmpje vindt omdat de stand-up comedian te weinig grappen maakt of omdat je het verhaal niet snapt. Kijk dan gerust nog een keer.

Als je dit saai vindt werkt je in ieder geval niet bij shell ,


Dit gaat over Electrische auto's. De wereld gaat veranderen. Auto 2.0 komt eraan.
Deze revolutie gaat de internet revolutie doen verbleken en het resultaat zal zijn dat al die geluidschermen die langs snelwegen gebouwd zijn weer afgebroken kunnen worden en dat snelwegen door natuurgebieden gelegd kunnen worden.

www.ecarnow.nl

zondag 12 april 2009

Joram Gemser

Soms tik ik wel eens een naam in van een oude bekende, om te zien of hij aanwezig is in het digitale domein. Zeker als het om een jongen gaat die ik ken als dichter en die genoeg kennis heeft van de digitale wereld om zijn gedichten online te zetten.

Zijn naam is Joram Gemser, of althans dat is de naam die ik intikte.

Tot mijn verbazing alleen een pagina bij linknd met een cv tje erop. Hij is nu manager op een helpdesk afdeling geworden. Wat niet gek is voor een jongen die toen ik hem 5 jaar geleden voor het laatst zag terug moest naar school om te leren hoe computers in elkaar zitten.

Flauw. Maar goed ik heb zijn naam nu drie keer gepubliceerd en nu is het maar wachten wanneer google dat oppikt. Staat ie der toch waar gekleurder op.

En misschien tikt ie wel eens een keer zijn naam in op google en dan ontdekt ie dat ik die flauwe opmerking over hem heb gemaakt.

Dag Joram, doe jezelf en de wereld eens een lol en maak een blog met je gedichten erop. Zodat ik weer eens een nieuwe kan lezen.

Groeten

Merel Noomen

zaterdag 11 april 2009

Ik kom er niet uit.
Want ik zit erin.
Daar kwaad om worden.
heb ik geen kut aan.

Alles in mij
schreeuwt vrouw.
Ik denk dat
de meeste vrouwen
dat hebben.
Onbewust.
Als ik een vrouw ben
en dat ben ik,
dan is het niet iets
waar ik veel aandacht
aan hoef te geven.

De laatste stap opweg naar nirvana
Je niet meer afvragen:
wat heb ik nou?
Of wat ben ik nou?

Gewoon worden kan niet
maar gewoon "zijn".....
Als in : "niet los staan van"
Ik blijf zowiezo een mens
en ook ben ik een met alle
alle materie in het universum.
Dat toch wel lekker.

Das prima....toch?

ha ha ha ha

vrijdag 10 april 2009

Kastje naar de muur

Ik ging naar de apotheek om mijn pillen op te halen. Geen pillen. Dan maar naar de dokter. Volgende dag ga ik naar de dokter. Goed hoor. Hier is je receptje. Ik weer naar de apotheek. Tja de pillen die u had vallen buiten het preferentie beleid. U krijgt andere. Nou en? Die hebben we niet op voorraad. Oke. Kunt u morgen komen halen. Morgen kan ik niet. Ik zie wel.

Ik heb een tuner van KORG. Dat ding doet het niet. Van de importeur mag ik hem opsturen. Maar daar heb ik geen zin in. Ik mag ook naar een winkel gaan om hem om te ruilen. Dus ik ga vandaag naar een winkel want vandaag heb ik tijd.

Ik kan vandaag niet naar de apotheek, want die is dicht want het is goede vrijdag. Dus ik ga kijken of de muziekwinkel die me die tuner verkocht heeft wel open is. Ja, dat is goed mevrouw, maar ik moet toch eerst de importeur bellen om uw verhaal te verifiëren. En die is dicht want het is goede vrijdag.

Ik krijg een bonnetje. Maandag is het pasen. Dus als het goed is heb ik dinsdag mijn pillen en mijn tuner.

Ben benieuwt welk stom klusje ik daarna niet gedaan krijg.

Merel Noomen

dinsdag 31 maart 2009

Een plek om je veilig te voelen

Gisternacht het ik een brief aan mijn broer geschreven. Weer laat naar bed. De nacht ervoor ook al omdat ik een liedje mocht spelen op de Miss lellebel 2009 competitie. Als tussendoor act. Ik doe daar niet aan mee en iedereen begrijpt dat daar. Misschien later. Leuk wel dat ik die altijd zo onder de indruk was van die glamour diva's nu als tussendoor act een liedje ga staan zingen mezelf begeleidend op gitaar en me toch zo welkom voelde. Zo thuis. Het was in die discotheek veiliger dan het bij ons thuis was. Is dat niet grappig.

Dat realiseerde ik me toen ik die brief aan mijn broer aan het tikken was. Ik begreep inneens dat ik altijd al transeksueel ben geweest alleen niet wist wat het was en heel erg met mijn gevoelens in de knoop lag omdat de onderhuidse familie tam tam doordreunde dat het de gevoelens waren van een gestoorde. En bij ons thuis was er maar een echt gestoord en dat was vader, en die stoorde we dus liever niet.

Groetjes Merel

dinsdag 24 maart 2009

Barry Schwartz over vrijheid en keuzes

Ik ben een fan van TED en af en toe kijk ik eens een filmpje. Maar iemand die binnenkomt bij TED zal zich overspoelt weten door de overweldigende hoeveelheid filmpjes waar hij of zij uit kan kiezen. Dat is een modern probleem. De hoeveelheid keuzes werkt verlammend. Luister en kijk naar vriend Barry.

donderdag 19 maart 2009

Bakfiets

Afgelopen zaterdag stond deze doos bij ons op de stoep. Kosten van deze doos zijn 638 euro. In deze doos zit een fiets. Niet zo maar een fiets, maar een bakfiets. Zo'n hip ding waar je de kinderen en hun vriendjes mee naar de kinderboerderij kunt rijden.

Nou zit de grootste bakfietsen specialist om de hoek, maar wij dachten slim te zijn en dat zijn we natuurlijk ook. Want zo'n ding komt bij de specialist om de hoek ongeveer uit op het dubbele!!!

Maar goed dan word je juichend uitgezwaaid door de verkopen terwijl je 1500 euro lichter richting de horizon fietst. En wij zien alleen een hijgerige tranporteur die poen wil zien en ook niet echt weet wat er in die doos zit. Poen weg, man weg, doos rijker.

Nou ja het ding weegt werkelijk lood dus de enige optie is doos opensnijden en de inhoud beetje bij beetje de trap op zeulen. En dat doen we dan ook zonder morren.... Nu liggen alle tig onderdelen op de overloop voor de deur van de buurman....

Een montage handleiding is niet meegeleverd. Op internet staan 1000 fotootjes die met een digitaal cameratje uit de losse pols geschoten zijn. Er zitten er ook bij die zo vaag zijn dat ik echt denk dat ik aan een brilletje moet. Ik neem een besluit. Hoe ik het ding naar beneden krijg, is van later zorg. Laat ik het ding eerst eens 1 keer helemaal in elkaar zetten. En daar ga ik. Ik denk voor 12 s'avonds klaar te zijn. Ik ben nu bijna een week verder. Ik ben helemaal gesloopt en het ding staat in twee delen klaar in mijn slaapkamer. We gaan zaterdag een poging wagen het ding van de trap af te dragen.

Elk onderdeel wilde een persoonlijk gevecht met me aangaan. Niks ging vanzelf. Nou ja het achterlicht wel. Ik wist niet wat ik meemaakte! Ik ben bijvoorbeeld meer dan een half uur bezig geweest om het hangslot te monteren omdat de bijgeleverde moertjes het frame niet in wilde hoe hard ik ook draaide. Maar het begon natuurlijk allemaal met het aanelkaar zetten van de twee frame-delen. Fiets deel en Bak deel. Eerst wil de grote centrale pin niet door het gat. Uit vijlen... Heb geen vijl. Oh ja ik heb nog zo'n nep dremel maar,... waar?

He he pin past. Klauwen onder de lager olie. Aandraaien grote bout. Daarna nog een uur met de dwarsverbindingen wezen stoeien omdat die er in een bepaalde volgorde op moeten anders past het niet. En ga zo maar door.
Gisten heb ik uiteindelijk als laatste de rem en versnellingskabels aangebracht. Laat ik kort zijn, ook dat was geen makkie. Het in elkaar zetten van een ikea kast is echt een fluitje van een cent vergeleken hierbij maar toch leuk voor een vrouw. Voor een man valt niet meer te winnen dan dat hij door mag als man. Voor een vrouw als ik is het al heel bijzonder als je een schroevendraaier vast houdt.

Maar het vergt een enorm geloof in jezelf een een ijzeren doorzettingsvermogen. Aan de andere kant geeft het je een fietst die uniek is, die je kent van haver tot gort en waar je trots op kan zijn omdat het min of meer je eigen handwerk is.... Maar hoe dan ook doe ik dit dus nooit meer.

zondag 15 maart 2009

Crisis advies

Je hebt mensen met een grote bek
je hebt mensen met poen
die je allemaal willen vertellen
wat je moet gaan doen.

Ook ik heb advies
kijk naar singapoer
die doen het geil snel en stoer.
Een prachtige centraal geleide staat
maar dan dus niet zonder een geweldig resultaat

Allemaal blij en met goede zin
en als groep dus met zijn allen
tegen de stroom in.

Kijk het is ook leuk om in je
eentje anders te zijn.
Dat is op zijn eigenmanier
ook best fijn.

Maar niets is zo onoverwinnelijk
als een goed begin

Allemaal blij, met goede zin
en als groep dus met zijn allen
tegen de stroom in. hasikidee

Dus dat zouden ze hier ook moeten doen
in dit kikker polderland.
Geen debakul geen gekakel
Geem stukjes in de krant

maar even kijken hoe iedereen het doet
en dan met een grote hap burgermoed

Allemaal blij en met goede zin
en als groep dus met zijn allen
tegen de stroom in.

Laat ze het in duitland op zijn duits aanpakken
Laat ze het in frankrijk frans doen
laat de engels rotten op hun eiland
Wat zij doen doen wij sowieso niet.

Want wat er ook gebeurt we moeten
alle schijn vermijden
dat onze vrienden in azie ons niet
meer van een amerikaan kunnen onderscheiden.

Peptalk in crisis tijd

Ik kan wel duizend redenen bedenken waarom deze crisis nodig is. Ik kan zien waarom hij nu kwam. Waarom het goed is dat hij er is. Dat we er een hoop van kunnen leren en dat we er ook nog eens gezonder uit zullen komen. Maar ik zie een hoop wanhoop en verwarring om me heen. Alsof het fundament onder de mensen is weggeslagen.

Zo word er gezegd dat de huidige crisis het faillissement van het klassiek kapitalisme is en dat nu de twee grote ideologieën dood zijn we niet weten hoe we verder moeten. pfffff.

Kapitale denkfout 1. De noodzaak van ideologie. Mensen denken nog wel eens dat een mens die geen ideologie beleid een gedachtenarm schepsel is zonder idealen. Ideologie en ideaal mogen op elkaar lijken. Ze kennen elkaar niet. Ideologieën zijn verre van ideaal.

Mijn ideaal is een wereld zonder ideologieën. Een wereld waarin mensen zich niet vooraf vast leggen op een waarheid maar zich altijd blijven afvragen of iets werkt of niet. De waarheid is manipuleerbaar drijfzand. Wiens waarheid praten we over. Als iets werkt dan werkt het overal en altijd want anders..... werkt het niet. Geen speld tussen te krijgen

Kapitale denkfout 2. De gedachte dat winst altijd "ten koste" van iets moet gaan. Dat winst alleen kan ontstaan door iemand uit te buiten. Je kunt rijk worden door iemand anders rijk te maken. Zolang er armoede is op deze wereld is er ruimte voor groei....

Help je zelf. Ga iemand helpen. En vraag je niet af of wat ik zeg waar is. Zoek naar het praktisch nut van mijn woorden. Gevonden? Ga er dan iets mee doen. Nadat je er iets mee gedaan hebt kijk je of het werkte. Werkt het? Doe er meer van. Werkt het niet, doe iets anders maar wat je ook doet ga door. Janken helpt sowieso niet.

Is die crisis voorbij voor je er erg in hebt.


Groeten

Merel

woensdag 11 maart 2009

In alle eerlijkheid

Ja ja dat waren de dagen weer wel. Maar Mereltje moest het ook weer met een ongelooflijke kater bekopen. Gisteren nacht met lichte koorts dromen zeer intensief geslapen. Dat wil zeggen dat het niet voelde als slapen, maar dat het wel erg intensief aanvoelde. En dat wakker worden eigenlijk geen optie was. Tot ik mijn ogen open deed en niets anders zag dan het smoeltje van Thomas. Ik wist helemaal niet dat hij al zo'n grote kop had!

Brak Brak Brak. Moet ook gebeuren. Het oefenen van de tekst voor MIH ook maar afgezegt, maar goed er was dan ook nog geen tekst. Dat wil zeggen dat de tekst die er was inmiddels was afgekeurd en weggegooid. Dat doen we dus allemaal op zaterdag. Dat betekend weer een intensief weekend waarop ik cursus ga geven op vrijdag. Filmen op zaterdag en naar de verjaardag van mijn moeder op zondag. Maandag naar de ontharing en dinsdag (op de verjaardag van Marlin) naar utrecht om een workshop te geven. Dan mogen we woensdag weer uitbuiken,

Op een ander vlak moet ik nog kwijt dat Merel heel erg blij is met het zijn van merel maar nu begint te snappen dat andere mensen dicky zouden kunnen gaan missen. Niet dat ik hem wil zijn maar ik mis hem wel. En ik moet af en toe huilen als ik aan hem denk. Wat een liefde voor het leven dat hij zich al die ellende heeft laten welgevallen. Wat een dappere strijder. Ik ben trots op de prestatie en hoop dat mensen die echt oprecht veel van die jongen hebben gehouden niet boos zullen blijven dat ik hem heb laten verdwijnen. Als je genoeg van me houdt moet het mogelijk zijn om samen met zijn nieuwe zus herrineringen op te halen. Ik loop daar niet voor weg.
Heus niet.

zondag 8 maart 2009

Het waanzinnige peter stuyvesant leven van Merel

Vrijdag ochtend vroeg opgestaan. Naar de FNV cursus geven aan 3o kunstenaars in de nobele kunst van het website bouwen. Dat deed Diederik altijd dus dat was spannend. Merel doet het beter. Dus dat was geweldig! Het was wel alsof ik het voor het eerst deed maar dan met heel veel ervaring. Klaar. Naar huis met de auto. Op de fiets richting Utrechtse dwarsstraat naar het atelier van Marianka om de jurk voor de shoot van morgen te passen.

Zaterdag vroeg opgestaan. Naar de office centre. Computertje gekocht voor de studio. Geen tijd om uit te pakken. Benen scheren en make-up. Naar de koninginneweg gefietst. Hele dag in een knal roze jurkje en met een enorme pruik op mijn hoofd zitten acteren tot een uurtje of 15:30. Naar huis fietsen. Onder de douche want haar natuurlijk helemaal dik van het zweet. Opnieuw in de make-up en daarna opgehaald door RIK en terug naar het centrum. Lekker eten bij de bombay in. Op naar de bar van het Americain en daarna na genieten bij de lellebel.

Zondag ochtend. Ik kon om een uurtje of acht niet verder slapen wat betekende dat ik een enorm slaap te kort had opgebouwd en dus met de drank van gisteravond een lekker katertje had. Stem helemaal naar de klote. Optreden in hoorn afgezegd. Computer helemaal opgetuigd me met succes omgetoverd in een portable studio. I am a god.

Nu slapen. Morgen met de studio naar Hans en verder werken aan ecar now!

Groeten

Merel

vrijdag 6 maart 2009

Tijd nemen voor de nieuwe cd van Randy Newman.

Soms moet je ergens te tijd voor nemen. Dat kan de kwaliteit van je leven dramatisch in de goede richting beïnvloeden. Er is ook genoeg voor te zeggen om gewoon gewoon door te knallen. Het leven is in zichzelf teleurstellend genoeg. Wil ik een nieuwe cd van Supertramp horen? Nee. Ik wil crime of the century voor het eerst beluisteren. Breakfast in America voor mijn part. Als mijn vrienden nieuwe dingen maken wil ik er best naar luisteren mits het gebrul van mijn kinderen dat toelaat.

Tenzij je gewoon even de tijd neemt natuurlijk. Maar geen teleurstellingen graag. In een keer goed. Dus toen ik een enorme shitload studio software aan het downloaden was dacht ik. Ik neem de nieuwe cd van Randy Newman mee dat is goed voor me ratio. Dus toen stond ie in een half uur later op mijn computer en sleepte ik het foldertje lichtelijk verveeld naar mijn mp3 speler. Drukte de dopjes in mijn oren en ging de vaat doen.

Binnen een halve minuut verscheen een enorme glimlach op mijn gezicht en een paar minuten laten kwam ik niet mee bij van het lachen. Ik ben hem nu lekker grijs aan het draaien. Heerlijk. Deze man heeft geen mensen die zijn gelijken zijn. Volslagen briljant, absurd, en uniek. Randy Newman: Nu nog meer zichzelf!!!! Nu wachten we gewoon weer 7 jaar op de volgende.

Oh ja de download informatie

http://dl.btjunkie.org/torrent/Randy-Newman-Harps-And-Angels-mp3-2008-2lions-Team/42368d773b5663e4397b2a596dd736f838b5de14bdbb/download.torrent

donderdag 5 maart 2009

Strijkkralen??

Mijn dochtertje Marlin, kwam de laatste paar maanden om de week met een ander strijkkralen werkje thuis. Huh? Waddisda?

Nou dan leggen die kleuters kralen in een mozaïek bordje en dan legt de juf daar bakpapier overheen en daarna strijkt ze de kralen aan elkaar. Heel geinig techniekje dacht ik en ik werd weer creatief.

Als ik zwarte en witte kralen had dan zou ik met een rond mozaïek bordje een jingjang symbooltje kunnen maken. Dus toen ik laatst langs een Bart Smit liep haalde ik twee zakjes strijkkralen. Een zwart en een wit zakje. Thuis lekker aan de leg in verloren uurtjes. Dit is het resultaat. Drie paar oorbellen en een ketting. Zie foto!

Zelfmoord blondine? Huh?

Ondertussen heeft het Vu gebeld, of ik langs wilde komen voor een intake. Ik denk:"nu gaat het gebeuren". Blijkt het om een "wachtlijst opschoningsactie te gaan". Ik werd gescreend of ik wel op de wachtlijst mocht blijven staan. En oh ja, of ik aan wilde geven welke operaties ik eigenlijk wilde hebben. Nou doe mij maar een handje tieten en een playboy plastiek.

Ik verkeerde helemaal in de veronderstelling dat daar pas over gepraat mocht worden als de diagnose "transseksualiteit" echt was gesteld. Maar als ik het goed begrijp wordt dat helemaal niet gedaan. Want het is een ziekenhuis en en transseksualiteit is geen ziekte. In het Vu wil men weten of je genderdysforie hebt en dan willen ze je er graag vanaf helpen.

En ja genderdysforie, wanneer lijdt je daar echt aan? Een transseksueel zoals ik heeft natuurlijk moeite met het feit dat haar lichaam mannelijk is. Maar mijn lijf is op het gebrek aan borsten en de overbodige aanwezigheid van een piemel helemaal niet mannelijk. Dus dan valt het wel mee met het percentage dysforie waar ik mee te kampen heb. En daarnaast ben ik ook niet echt suïcidaal aangelegd.

Dat is ook weer zo'n dingetje van mij. Omdat suïcidaliteit als een symptoom van genderdysforie wordt gezien. Als een verschijnsel dat er een bijna verklarende correlatie mee heeft. Daarmee zijn transen die zwaar suïcidaal zijn dus transseksueler dan transen die daar minder last van hebben. Huh?

Daar klopt natuurlijk geen biet van. 1e jaar psychologie fout. Bij een sterke correlatie denken aan een causaal verband.

Ik ben niet zo suïcidaal aangelegd. Dat wil dus zeggen dat ik altijd weer de creativiteit en de energie vindt om door te gaan. Daardoor heb ik lange tijd gedacht dat ik geen trans kon zijn omdat ik dan een veel grotere zielenpoot zou zijn geweest. Terwijl ik ondertussen een mega prestatie op het gebied van coping aan het leveren was.

Om de kracht te vinden om aan te kloppen bij het Vu moest ik dus eerst een groot deel van de standaarddiagnose van transseksualiteit naast me neerleggen. Ieder mens is anders. Het is ook heel normaal van mensen om alles groter te maken dan het in werkelijkheid is omdat iedereen het doet en iedereen dus van iedereen verwacht dat de ander het doet. Als je in die wereld gewoon de waarheid spreekt, denken mensen. Oh dat valt wel mee.

Nou dat doet het zeker niet. Anders zou ik niet elke dag die silicone prothesen in twee hangmatjes met me mee zeulen.

Wilt u borsten? Ja ik dacht het wel.

Merel Noomen

zaterdag 21 februari 2009

Briefje aan mijn ex de piloot.....

Hoi Jan,

Op 16 december van 2008 vroeg je me of ik tot morgen wilde wachten,en dat doe ik nog steeds. Gelukkig komt morgen elke keer weer.Maar Jan is blijkbaar overgevlogen. Of dood. Niet netjes van je Jan...

Heel lang heb ik me afgevraag wat hier het nut van was tot ik vanmorgen in de spiegel keek en zag dat ik meer haar had.

De pilletjes die een van de haartransplantatie klinieken, die ik op jou aanraadde heb bezocht me adviseerde, waren duidelijk gaan werken. Ik heb meer haar.

Every cloud has a silver lining. Maar dat hoef ik jou natuurlijk niet te vertellen. Jij zit 24/7 met je kop in de wolken.

Dag jan
Merel

donderdag 12 februari 2009

Stroopwafel

Ik dacht ik heb trek in een stroopwafel. Dat kan zo gebeuren. En ik denk ook nog ik heb trek in een warme stroopwafel. Dus ik leg het ding een paar seconden in de magnetron. Gloeiende godver nou heb ik een brandblaar op me tong. Stom he. Zomaar wat stompzinnigheid uit het leven van een diva.

Gisteren had ik een Anthony Robbins moment. Nou dan heb je wat uit te leggen want: "Who the fuck is Tony". Volgens sommige mensen is Tony een Amerikaanse wonder coach. En dan wordt Amerikaans niet echt liefhebbend uit gesproken. Er zijn genoeg redenen om hem te haten maar ook genoeg redenen om hem te bewonderen. Belichaming van de Amerikaanse droom heeft hij toch wel als psycholoog en spreker de hoogst haalbare sterren status bereikt. Zijn ster straalt als geen ander. Ratelband is in Nederland groot geworden door Tony te imiteren. Letterlijk een seminar gejat. Woord voor woord.

Als je tony wilt horen ratelen luister dan hier maar eens naar:
Tony is dus iemand die gelooft dat mensen kunnen veranderen en legt desgevraagd uit hoe het moet. Hij heeft dat in verscheidene boeken opgeschreven. Koop zo'n boek. Het is geschreven in een soort praat taal en dan ook veelal krom vertaald, maar goed. Je kan ook de Engelse versie kopen. Maar gisteren had ik dus de vervolmaking van een metamorfose of een realisatie van een jeugddroom. Ik was gisteren voor het eerst van mijn leven cabaretier in een vol theater en ik was grappig. Dat is een jeugddroom en het heeft iets magisch om op de 41 ste iets te doen als vrouw waar je vroeger als jongetje van droomde.
Merel Moistra heeft een zeer geslaagde try-out gedaan van haar cabaret programma in het polanen theater in Amsterdam en is nu een beetje door het dolle. Merel Hutten was er ook en was geweldig. Hhet is goed dat ik cabaret ben gaan doen want wat zij kan dat kan ik dus weer niet. Maar dat is helemaal niet erg. Want ik ben zeer blij nu. Er is ruimte in deze wereld voor twee Merels. Maar het moet niet veel gekker worden.

maandag 9 februari 2009

Castles in the Sand



Dit is het liedje dat we hebben gemaakt als theme song voor de pilot van de sitcom "Made in Heaven". Het is getiteld: "Castles in the Sand".

Het is gemaakt op een standaard Compaq laptop met behulp van Reaper en Audobe audition 3.0 en een emu 0404 usb geluidskaart, Een Akg C-414 Microfoon en een midi master-keyboard.

Hans speelt een stukje keyboard en verder zingt hij de bas en de hihat partij.

De kick is door Merel gemaakt door met haar vuist op een stoel te slaan. Verder speelt Merel de gitaar partijen, de rest van de keyboard partijen en neemt zij de leadzang en de achtergrond vocalen voor haar rekening. Daarnaast zijn de compositie en tekst van haar hand en deelt ze met Hans de credits voor het arrangement.

Als je de player niet ziet omdat je dit leest op hyves klik dan op Castles in de sand en ga lekker naar mijn eigen blog. Daar staat hij wel.

zondag 8 februari 2009

Diep op zondag.

Even gewoon wat voor de kat ze kut weg tikken. Dat is ook wel eens leuk. Het is niet dat ik niks te vertellen heb. Ik heb altijd iets te vertellen. Maar ik denk vaak (zeker in dit blog) dat ik het allemaal al eens eens keer verteld heb.

Zal ik weer eens diep gaan? Ik kan echt hele diepzinnige dingen zeggen als ik dat wil. Ik heb soms heel erg verheven gedachten. Soms zoek je er gewoon naar. V

Zoals ik laatst onder de douche drie niveaus van spiritualiteit verzon.

De eerste is zelfbewustzijn. Waar mee ik zoveel wil zeggen als dat je bewust bent van je eigen plek in het universum en dat je als gevolg daarvan begrijpt dat je nooit de schuld van dingen buiten jezelf kunt leggen.

Dan loop je tegen het probleem aan dat er dingen zijn die gewoon jouw schuld niet zijn. Hoe ga je daar dan mee om?

Als je dat oplost kom je in het tweede niveau van spiritualiteit. Op dat moment zie je in dat het niet de dingen zijn die je humeur bepalen, maar jouw interpretatie van die dingen. Dat is nogal een stap omdat daarmee alles relatief wordt en het hele leven een illusie die je zelf vorm geeft. Maar iemand die in mijn ogen dus heel erg spiritueel is kan daar dus helemaal tegen.

En ik heb heel lang gedacht dat er niks was dat daar aan voorbij kon maar er is toch iets. Namelijk dat je beseft dat je zelfbewust zijn een zelfinterpretatie is die elke dag elk uur zomaar in eens kan eindigen en dat de angst daarvoor zinloze verspilling van energie is.

Waar ben jij bang voor?

Tot morgen of later

Merel Moistra

vrijdag 6 februari 2009

Aan de dunne

Vandaag ouderwets aan de dunne. Lekker koppijn erbij. Vandaag belde een oude vriend. Die een zakelijk voorstel had. Sorry daar heb ik eigenlijk geen trek in. Ik ben liever aan de dunne.

Antv wil een full-length documentaire over me maken. Leuk.

De Vu belde of ik volgend week woensdag om 9 uur in het ziekenhuis kon zijn voor intake want er was iemand tussen uit gevallen. Sta je bijna een jaar voor op de wachtlijst!! Moet je in eens midden in de nacht naar het ziekenhuis. Nee dan kunnen we nog wel een paar weekjes wachten.

Morgen weer rehearsal van Made in Heaven. Dat is een pilot voor een comedy serie die we aan het maken zijn met ook alweer antv. Maar voor deze keer moeten we iets aantrekken dat bij onze rol past. Ik speel de directrice van een bruiloft winkel. Dus ik trek een witte jurk aan. Alleen had iemand het spagettie bandje van die jurk stuk getrokken.

Er is zelf een foto gemaakt net voor of na dat moment.

Heel gepruts natuurlijk want het is niet een jurk waar je zomaar in en uit springt. Maar goed eerst moest ik het ding vinden want het was al weer afgelopen zomer dat ik het ding voor het laatst aan had. Niet in mijn eigen kleren kast, niet ik die van bi. Niet in de kratten in de kamer, niet in de verhuisdozen achter de bank. Niet in de kratten op zolder. Weer terug naar beneden. Nog een keer zoeken. Nee hij moet toch echt op zolder liggen. Hele zolder doorgespit. De gekste dingen tegen gekomen. Tot het moment dat ik denk als hij niet in die doos zit dan weet ik het niet meer. Echt hele zolder door gespit op die doos na. En ik wist echt niet meer wat daar in zat. En ja hoor. Daar was me jurk, plus nog 20 dingen die ik kwijt was.

En koppijn ondertussen. Maar gelukkig is onze snackbar weer open. Ja u moet weten daar was de brandweer naar binnen gereden. Tja zo gaat dat in Amsterdam. Sambal bij. Tis een Chinese snackbar dus je kan er ook nassie met kip in kerriesaus krijgen. Nou dat hebben we vanavond dus weer gegeten, maar goed ik schijt na het eten tijdens de afwas dus wel weer mijn panty vol en daarna trek ik de volgende panty stuk op het eelt onder mijn voeten en toen dacht ik. Ik heb het gehad. Ff bloggen en naar bed.

Oh ja 11 cursisten reeds ingeschreven das ook niet gek.

donderdag 5 februari 2009

Donderdag

Speciaal voor mijn nichtje die een van de vaste lezers is van mijn blog en die vroeg of ik nog een foto'tje had is hier het meest recente portret van mijn drie kinderen. Kijk onze beer er eens relaxed bij zitten.

Vandaag de dag doorgebracht met Tommie. Stoch lastig als de au pair er niet is. Want je krijgt geen reet gedaan.

Ik begin me al op te winden over de mensen die deze grap niet snappen. Daar ga ik even op mediteren. Het zijn mensen merel en ze bedoelen er niks mee.
Veel kijk plezier gewenst! Groeten Merel

Volg dit blog via www.merelnoomen.blogspot.com is veel leuker!

Spelling...

Foor un iedur die ut eerste berigt fan did bloch gemizd heb. Let nied ob mein spelink.
hed iz neit mein dink. Grueten.

dinsdag 3 februari 2009

E-car now blog

Bloggen is zo'n beetje mijn lust en mijn leven geworden. Geïnspireerd door het VPRO programma tegenlicht over de auto van te toekomst was ik begonnen aan een soort van conference. Een beetje in de trant van: "I am mad as hell and I am not taking it any longer".

Maar van het een kwam het ander en die conference is klaar maar daarnaast kwam de behoefte om het een en ander ook in een breder internationaler perspectief te trekken.

Ik heb het vertaald en op een blog gezet dat verder ook helemaal Engelstalig is. Verre van af maar iedereen mag alvast gaan kijken wat mij betreft. Niet dat ik denk dat jullie met velen zullen zijn. De grote pr slinger geven we er pas aan als we ook daadwerkelijk die T-shirts kunnen leveren,

Jullie, lieverds en vaste lezertjes van mijn blog krijgen dus een voorproefje van diengen die gaan komen. Kan je over een paar maanden zeggen dat je dat allang al wist. Lezers van het Merel Noomen blog wisten het als eerste.

Ja wat dan?

Lees zelf maar hier is de link E CAR NOW!

Uitgeslapen, computer opgeknapt en studiotje gespeeld

Heerlijk uitgeslapen. Daarna de computer van Hans gewassen, geknipt en gewatergolft.
Daarna met dat computertje, Reaper en audobe audition 3.0 een studio versie van "Castles in the sand" gemaakt.
We zijn er nog niet klaar mee en gaan volgende week verder. Zodra hij klaar is krijgen jullie lieve vaste lezers van mijn blog hem natuurlijk als eerste te horen.

Ik heb nog zoveel te vertellen, maar ik ga nu weer heerlijk slapen.
Tot morgen.

Merel Moistra


Die gek op deze foto is dus Hans. Wat een hunk heh!

zondag 1 februari 2009

Made in Heaven en Lellebel

Vandaag ff lekker uitgeslapen. Oordoppen stevig aangedraaid om 7 uur. Word ik om half tien wakker met een koppijn die ik om zeven uur nog niet had. Die is ook de hele dag niet meer weg gegaan. Muffin. Hoe vaak moet ik nou nog tegen mezelf zeggen dat ik van die chocolate chip muffins af moet blijven. Eet een gewoon wafeltje en je hebt nergens last van. Toch nog een beetje geklooi om op tijd op de koninginnenweg te zijn. Daar in zuid oefende we vandaag MIH. Dat staat voor "Made in Heaven". Dat is een comedyserie die we aan het maken zijn voor de buitenlandse markt. Ik speel de hoofdrol. Dat heb ik altijd al een leuke rol gevonden. Het gaat over een transseksueel die haar psychiater een droom verteld. In haar droom is zij de directrice van een evenementen bureau dat zich gespecialiseerd heeft in bruiloften. Het ging lekker. Goed gewerkt. Daarna wilde ik eigenlijk naar de jam-sessie in de Lellebel. Die begint volgens de website om 19:00 maar nu blijkt dat de muzikanten niet voor 20:30 binnen zouden komen. Jammer ik had Elfi graag weer eens gezien en nu eindelijk wel eens kennis willen maken met prinses Lesly. Toegezegd dat ik volgende maand ga komen. Misschien moesten we die maar eens in de agenda gaan zetten anders ga ik die missen en dat maakt zo'n slechte indruk. Hopen dat het tegen die tijd iets minder koud is want het is nu sterves koud buiten. Ik ben blij dat ik weer thuis ben en dat ik weer lekker thuis in me dag boekje kan zitten tikken. Het was heel gezellig. Iedereen was heel lief voor me. Ik heb nog wat liedjes gespeeld. Tante Dees vond me liedje "ik ben een vrouw" heel leuk en judith ook. Judith is rechts en tante dees staat links.

zaterdag 31 januari 2009

John Martyn is Dood

Wij kwamen vroeg. Wayne had ons gewaarschuwd. John Martyn treed op in het patronaat. Ja dat wilde ik zien. Het maakt niet uit wat voor uitvluchten mijn toenmalige vriendinnetje maakte. Ik beloofde haar dat we van uit Haarlem de taxi terug naar Amsterdam zouden nemen. Toen ging ze over de streep. Wayne had de kaarten gehaald. Wij hoefden alleen maar op tijd aanwezig te zijn en dat waren we dus. Patronaat geheel leeg. Alleen wij en nog een paar mensen.

Daar komt een gozer met een gitaar aan. Dwars door de zaal en slingert zijn gitaarkoffer op het podium. He John, roept iemand en biedt hem een joint aan. John vraag niet wat erin zit. Hij zal de hele avond onafgebroken blijven drinken en blowen. Tegenwoordig gaat het wel maar toen kon ik nog geen twee accoorden achter elkaar spelen als ik had geblowt en hij... Hij ging alleen maar beter en beter spelen.

Een paar uur later is de hele zaal volgelopen. De harcore fans hebben zich een weg naar de rand van het podium hebben geknokt. De band komt opstoom en de muziek neemt bezit van mij.
Ik zie witte paarden van achter het podium dwars door het drumstel heen razen en het publiek in springen om midden in de lucht op te lossen.

Het zal je gelijk duidelijk zijn dat ik dit nooit meer heb mee gemaakt. Deze man was een ultieme muzikant. Het talent was zo groot dat het niet verwonderlijk is dat de man niet snapte waarom hij geen wereld ster was. Hij was er goed genoeg voor. Elke muzikant zal dat beamen. John Martyn was het levende bewijs dat talent geen wereldster maakt en nu is hij dood. Ik heb de dance rage en de xtc pilletjes aan me voorbij laten gaan maar ik ben dol gelukkig dat ik dit heb mogen meemaken. John Martyn op het topje van zijn kunnen en de vorm van zijn leven.

Fuck the DJ, God bless John Martyn.

vrijdag 30 januari 2009

Tom, Transvisie, Maple Sirup en Kip bij Wiep

Vandaag is het vrijdag. Een leuke ochtend met Tom gehad. Mijn gezicht begint weer glad te worden na de laatste laser behandeling dus ik zie er weer wat mooier uit. Leuk aangekleed en toen Bia thuis kwam ben ik op de fiets gestapt. Koud joh! Gefietst naar mijn vertrouwde natuurwinkel. Die het nooit heeft. Pas als ik bij de kassa sta schieten mij twee andere winkels te binnen die veel beter zijn. Maar goed. Siroop gekocht. Volgende keer beter. Op naar Laura van transvisie. Kende je die al? Dat is een psycholoog van humanitas die me een beetje bijstaat. Heel tof allemaal. Ik merkte een klik in het gesprek. Dat was heel leuk om te merken. Zoiets van. We zijn allebei eigenlijk knap arrogante wijfen. Heel tof. Daarna honger en even bij gesnoept bij MacDonalds. Even zitten lezen daar tot half 6 en daarna op de fiets naar Wiep.


Grotere kaart weergeven

Ik fiets over de lange leidsedwarsstraat en sla rechts de leidsekruisstraat in. En ineens wordt mijn blik getroffen door een mannelijk uitziende vrouw, die er heel gespannen en onhandig loopt met een grote hoed op haar hoofd. Got wat zien travo's er toch altijd heerlijk aandoenlijk uit.
Ik doen een poging achterom te kijken maar ik fiets te hard. Als ik weer voor me kijk zie ik twee jongens lachend naar me kijken met een blik van. Zag jij het ook? Ja ik zag het ook. Lachen!!! een Travo!!

Te vroeg bij wiep. Blokje om. Hakken oefening, en workout. Wiep had heerlijke kip, en we hebben heel gezellig gebabbeld. En daarna heb ik haar de geneugten van het bloggen uitgelegd en dat vond ze niet leuk in het begin maar ik geloof dat ze nu toch echt het licht heeft gezien.
Bloggen is zo leuk.

donderdag 29 januari 2009

Verwarrend

Meerdere persoonlijkheden is erg verwarrend. Nou had ik eindelijk die Diederik aan de kant gezet zat ik opgescheept met Merel Moistra. Dat entertainment geval. En die Merel Moistra die heeft een overval gepleegt op mijn blog. Stopte er allerlei extra content in en toen werd het verwarrend.
Dit is het beste. Moistra heeft nu haar eigen blog www.notsp.nl die binnekort verhuist wordt naar merelmoistra.nl maar daarover later meer. En mijn verhaal volgt zijn weg via www.merelnoomen.blogspot.com Waar ik binnenkort weer meer leuke verhaaltjes wil gaan schrijven. Maar daar heb ik nu even geen tijd voor.

maandag 26 januari 2009

Video's

Mr. Empty Head.


Mr. Empty Head
Geüpload door ANTVPRODUCTIONS. - De allerlaatste nieuwscontent.



Redlight District Blues. Theme song to the documentary "red light blues"



Promo-clip van Night of the Singing Poets.



Een liedje over nieuwe schoenen getiteld "brand new shoes".



I Guess



Voor Meer video's ga je naar http://www.youtube.com/radiomerel

Foto's Merel

Voor een gote scherpe versie van de foto klik je op de foto. Veel kijk plezier!