zondag 27 februari 2011

Voorburg De Tobbe

Het regende pijpenstelen. Maar met de ervaring van Amsterdam nog vers in het geheugen liet ik het me humeur niet bederven. Minder kans ook omdat het dit keer niet een parkeer rekening van 35 euro bedroeg. Ik kon de auto om de hoek neer zetten, en dat was gratis.

In vergelijking met Pepijn is de tobbe een gigantisch groot theater. Maar Pepijn zat vol en de Tobbe was maar voor een kwart gevuld. Maar de ruimte achter het podium is echt een stuk groter. Waarom is het trouwens zo verschrikkelijk koud in theaters. Is dat het gevolg van allerlei bezuinigingen?

vrijdag 25 februari 2011

Ik ben niet bang. (Drie bier voor de bangmakerij)



Ik ben niet bang voor de morgen.
Ik ben niet bang voor wat er komt.
Probeer mij dus niet bang te maken,
bang zijn heb ik altijd al verdomd.

Juffen die je bang maken voor de vierde
de vijfde of de zesde klas.
Bang zijn voor de bom
toen dat ding nog heel eng was.

Iedereen probeert je bang te maken.
Net zo bang als hij.
Want als je samen bang bent
ben je een heel klein beetje blij

Maar ik ben niet bang voor Geert Wilders
Niet bang voor de Islam.
Ik ben niet bang voor Katholieken
Niet bang voor de imaam

Ik ben niet bang meer voor mijn vader.
Mijn god wat leek die man ooit groot.

Geen slachtoffer bang voor elke dader.
Ik ben niet bang meer voor de dood.

Want als de dag komt
het einde van mijn aards bestaan
Dan zal dat een mooie dag
om voor altijd weg te gaan.


En tot die dag komt,
en naar ik hoop duurt dat nog lang,
zal ik oplettend zijn
maar nooit en nimmer bang.

Pepijn Den Haag

Pepijn!!! Een legendarisch theater. Vele groten zijn mij daar voorgegaan. Wat rijmt er op pepijn... Klein. De zaal is nog niet eens zo klein. Maar de kleedkamers zijn echt een giller. Mijn koffer kon er nauwelijks in. En toch geeft dit gebrek aan ruimte een enorme sfeer.

De jongens van Poolvogel had ik sinds Texel niet meer gezien en nu kon ik ze niet fatsoenlijk begroeten omdat ik, op het moment dat ze binnenkwamen, zwaar met haar en make-up aan het stoeien was. Toen het klaar was zag het er redelijk uit. Met zijn allen naar de Toko. Gijs bleef achter in het theater want die had broodjes gesmeerd en had geen honger meer. Ik had super trek! Daghap nassie. Lekker!

Behalve "liedje over drugs, drank en de dood" had ik de voorstelling een week lang niet meer geoefend. (verkouden, schor, moe) Heel raar als je de voorstelling een week laat voor wat hij is. De tekst dan natuurlijk. Want ik ben er "natuurlijk" wel elke dag mee bezig. Het is een monster en het vreet aan me.

donderdag 24 februari 2011

Thomas en Marlin. Update 2011

Het is alweer een tijdje geleden dat er foto's van mijn kinderen op het blog stonden. Het zal u wellicht verbazen, maar alhoewel de foto's van de kinderen hetzelfde blijven, groeien ze in werkelijkheid gewoon door.

zondag 20 februari 2011

Geertruidenberg de Schattelijn

Met muziek op de oren en de garmin die mij de weg wijst is het een ritje van niks. Als ik aankom zijn de jongens van Hermitage aan het soundchecken en dat is een hele bezoeking want die zijn met zijn drieën en zingen op verschillende plaatsen dus op al die plaatsen moeten microfoonstandaards staan en die moeten allemaal uitgetest worden.

Het duurt even. Ik ben Hans gewend. Ik ben verwend. Ik weet het.

De koffer moest eerst naar het podium (trap omhoog) en toen ik de koffer daar had bleek dat de kleedkamers twee trappen lager liggen. Nu heb ik dus wat pijn in mijn rug. Niet heel erg, maar het betekend wel dat dit meisje de volgende keer dat ze ergens ariveert eerst opzoek moet naar een sterke man om haar koffer te dragen. Er zit niks anders op. Hi hi hi.

dinsdag 15 februari 2011

zondag 13 februari 2011

Indeling Halve Finale Bekend


Dinsdag 5 april
presentatie: Thijs Maas
1. Merel
2. Poolvogel
pauze
3. Gijs

Woensdag 6 april
presentatie: Dames voor na Vieren
1. Kabaret in Quartet
2. Louise
pauze
3. Hermitage
pauze
juryuitslag.

Fietsslot - oplichting en - doe het zelf.

Sinds de verhuizing ben ik de sleutel van mijn fiets kwijt. Dus staat hij op slot en kan ik er niet mee fietsen. Ik fiets niet zo vaak. Als ik een fiets nodig had, leende ik die van Bia.

Maar in eens had ik de geest. Trok mijn stoute hakken aan en duwde het ding (fiets dus) naar de dichtstbijzijnde fietsenmaker en kocht daar een slot en dacht dat het erop zetten van dat ding (het slot) bij de service inbegrepen was.

Nou het was nog erger. Behalve dat mij zonder met de ogen te knipperen 20 euro voor deze "service" werd gerekend (een hele goede prijs hoor mevrouw) moest ik een kopie van mijn paspoort inleveren. Nou vind ik het verliezen van mijn sleuteltje vervelend, ik vind het vervelend dat ik 20 euro moet betalen voor het verwijderen en monteren van een slot, maar ik kan er pertinent niet tegen om binnen dit hele vervelende proces voor een crimineel te worden aan gezien. (we doen het ook voor uw veiligheid mevrouw). Ja maar ik voelde me al zo opgelaten.

Ik zeg: "doe dan alleen dat slot maar." "Ach weet je wat, laat dat slot ook maar zitten.

zaterdag 12 februari 2011

Amsterdam - Rozentheater

Om 8:00 in de ochtend word ik wakker. Een prima tijd om de sponsrollers in mijn haar te draaien. Ik word er al handig in. Als ik naar het theater ga, dit keer een kippestukkie en ook nog eens gelegen in de straat waar ik 8 jaar gewoond heb, verwacht ik geen moeilijkheden maar hoe is het mogelijk.....

Het regent.... en daar word ik dan, mijn haar in aanmerking genomen, errug zenuwachtig van en ik ben al ietwat labiel. Dat merkte ik toen ik vlak voor vertrek naar een reportage van VARA uitgesproken zat te kijken over een boek dat gaat over genderkinderen. Ontzettend moeilijk om niet te gaan huilen. Dat kan je soms hebben.

Maar het regent niet, het hoost niet, het miezert met overgave. Het zijn hele kleine druppeltjes maar het zijn er zoveel dat je binnen een minuut doorweekt bent. Dit betekend dat ik de auto niet kan weg zetten in de Bos en Lommer. Mijn hoofd zou daar zo nat van worden dat ik niet genoeg tijd zal hebben om ze te laten drogen en dan zou ik de 30 sponsrollers voor niets in mijn haar hebben gedraaid. Dit betekend dat deze krullenbol me ongeveer 35 euro gaat kosten aan parkeerpenningen.

donderdag 10 februari 2011

Het CDA weet wat god wil.

Ja hoor, abortus. Moeten we daar nog over praten?

Even kijken of we de regeltjes weer wat aan kunnen scherpen zodat er weer meer macht komt te liggen bij de dokter, de priester en de dominee. Want een vrouw kan dat toch niet allemaal zelf. Wanneer komen ze erachter? Er is natuurlijk maar 1 persoon die beslist of het kind levensvatbaar is of niet. Dit is de moeder, want die moet voor het kind gaan zorgen. Het kan een teken van grote verantwoordelijk zijn om in te zien dat je die verantwoordelijkheid "nog" niet aankunt.

Kennen we de consequenties niet meer van kinderen die liefdeloos worden opgevoed? Willen we misdaad en tuig in onze samenleving?

dinsdag 8 februari 2011

Nieuws Flits Halve finalisten in Amsterdam!

Halve Finalisten
Concours om de Wim Sonneveldprijs
 
Maarten van Roozendaal, Thomas Acda, Droog Brood, Mike & Thomas, de Vliegende Panters. Allemaal wonnen ze eens het Amsterdams Kleinkunstfestival. De halve finalisten van dit jaar zien?  
Kom dan a.s. donderdag naar het Rozentheater.
BINNENKORT ZIJN DE HALVE FINALISTEN OOK IN:

Za 12 feb, Middenbeemster (CC Onder de  Linden, 20.30 uur

Zo 13 feb, West Graftdijk (Theater het Plein), 14.30 uur

Wo 16 feb, Maastricht (Theater Kumulus), 20.00 uur

24e editie Amsterdams Kleinkunst Festival
4 - 23 april 2011

Top cabaret, om de hoek van het Leidseplein!

Halve Finalisten in Rozentheater
A.s donderdag (10 februari) spelen drie halve finalisten van het Concours om de Wim Sonneveldprijs in Amsterdam. Tijdens deze avond ontmoet je potentiële cabaret grootheden van de toekomst.
In het Rozentheater maak je kennis met Gijs Geurtsen, Louise Korthals en Merel Moistra. De avond wordt gepresenteerd door singer-songwriter Claar van der Does.
Datum: Do 10 februari 2011 / Aanvang: 20:00
Prijs: €14,00 (Prijs met korting: € 10,00)

Klik hier om naar de site van het Rozentheater te gaan....
In het Rozentheater spelen:

Gijs Geurtsen


Louise Korthals


Merel Moistra

Het podium dat het Amsterdams Kleinkunst Festival met het Concours om de Wim Sonneveldprijs biedt, is uniek in Nederland. Nergens anders krijgen de deelnemers zo de kans zich te ontwikkelen en speelervaring op te doen. De kandidaten die met succes door de drie voorrondes zijn gekomen, hebben, voor ze in de halve finale staan, de unieke tournee langs de kleinere theaters in Nederland. Tijdens de tournee, doen zij ‘live’ ervaring op, kunnen zij hun programma bijschaven en worden bijgestaan door een professionele coach.
Amsterdams Kleinkunst Festival, Postbus 59173, 1040 KD, Amsterdam
www.amsterdamskleinkunstfestival.nl
Afmelden voor deze nieuwsbrief?
Stuur een e-mail naar info@amsterdamskleinkunstfestival.nl o.v.v.
"afmelden nieuwsbrief".


Nieuw en st Joosland. De wegwijzer.

Weet je wel waar dat helemaal ligt!  Dat klinkt heel stoer, maar voor je jezelf een professioneel theater artiest mag noemen, lig je van dit soort afstanden natuurlijk helemaal niet meer wakker. Dit is wat je wilt!!! Maar voor de eerste keer is het wel pittig. 2 uur en een kwartier rijden voor een optreden.

En waar ben je dan? Dan ben je in Nieuw en St Joosland. Waar ligt dat? Dat ligt onder Middelburg op het Zeeuwse schiereiland Walcheren, daar waar je niet komt zonder eerst Zuid Beveland te doorkruisen. 

Maar behalve een stormachtige tegenwind die me af ten toe bijkans van de snelweg af sloeg, weinig tot geen tegenslag beleeft. En weer stond ik pal voor de deur. Dit maal geen parkeerkosten.

Het theater ziet er werkelijk prachtig uit. Op het plafond boven de zaal is een fresco geschilderd waar de eigenaren echt trots op zijn. Alles ziet er spik en span en nagelnieuw uit. Alleen moet je voor de kleedkamer de werkplaats door en dan twee wenteltrappen op. Is er weinig kunst licht te bekennen en al zeker niet in de omgeving van de make-up spiegel. Gelukkig ben ik het enige meisje anders was  het krabben geblazen geworden.

Ik sound-check als eerste, ik speel als tweede. De krullers komen na de sound-check prachtig uit mijn haar te voorschijn. Dat is altijd een prettig voorteken. Make-up zit er ook op voor het eten. Hoef ik alleen de jurk nog te doen.

dinsdag 1 februari 2011

Utrecht. Werftheater.

Verslag van de eerste try-out voorstelling van Merel Moistra tijdens de AKF halve finalisten Try-out tournee. Plaats: Utrecht Werftheater. 28 januari 2011.


Mijn garmin met de verouderde kaarten, had meer zenuwen dan ik. Maak een U-bocht indien mogelijk. Herberekenen, Herberekenen!!!! Maar toen we eindelijk in het oude gedeelte van Utrecht aankwamen kwam hij weer tot rust. Die straten liggen er al minsten 400 jaar. Dat kende hij wel.

Het apparaat bracht me tot de voordeur. Ik was op tijd. Alles goed. Alleen was ik de enige die op tijd was. Mijn collega's namen de doorlooptijd niet zo serieus. Dat geeft altijd wat spanning bij mij, omdat ik dat niet begrijp.  De techneut is ook een mens en die moet ook eten.

Daarnaast was ik (natuurlijk) weer iets vergeten. Een goede panty had ik niet bij me. Niet aan panty's gedacht omdat ik een broek droeg die dag. Meestal draag ik gewoon de panty die ik onder mijn eigen rok aan had onder de jurk.

Na de soundcheck op naar de panty winkel. Ik heb een sjaal om mijn hoofd om te verhullen dat
er nog steeds 29 sponsrollers in mijn haar zitten. Ik zie eruit als een heel mooi kanker patientje.
Even bij de bijenkorf naar binnen. Zie ik een tas die ik mooi vond. 155 euro.  Ja doei, meer dan 20 betaal ik er echt niet voor. Panty's die ik mooi vond zag ik niet, en die er waren waren 20 euro per stuk. Weg hier.  Dit is voor miljonairs.