vrijdag 25 februari 2011

Pepijn Den Haag

Pepijn!!! Een legendarisch theater. Vele groten zijn mij daar voorgegaan. Wat rijmt er op pepijn... Klein. De zaal is nog niet eens zo klein. Maar de kleedkamers zijn echt een giller. Mijn koffer kon er nauwelijks in. En toch geeft dit gebrek aan ruimte een enorme sfeer.

De jongens van Poolvogel had ik sinds Texel niet meer gezien en nu kon ik ze niet fatsoenlijk begroeten omdat ik, op het moment dat ze binnenkwamen, zwaar met haar en make-up aan het stoeien was. Toen het klaar was zag het er redelijk uit. Met zijn allen naar de Toko. Gijs bleef achter in het theater want die had broodjes gesmeerd en had geen honger meer. Ik had super trek! Daghap nassie. Lekker!

Behalve "liedje over drugs, drank en de dood" had ik de voorstelling een week lang niet meer geoefend. (verkouden, schor, moe) Heel raar als je de voorstelling een week laat voor wat hij is. De tekst dan natuurlijk. Want ik ben er "natuurlijk" wel elke dag mee bezig. Het is een monster en het vreet aan me.


De gedachten die je dan hebt zijn heel "professioneel". Hoe doe je het als je het "goed" doet. Wat is het verschil tussen goed en fout. Wanneer gaat het fout. Wanneer verlies je je concentratie en is het verlies van concentratie altijd fout. Soms ben je de zaal kwijt na concentratie verlies en soms gaan ze van je houden bij fouten. Zal ik dit vak ooit beheersen? Dat soort mijmeringen.

Totaal geen versterking is trouwens ook zeer prettig. Heerlijk en beangstigend om die microfoonstandaard voor je neus kwijt te zijn. We gaan het verder zo veel mogelijk zonder versterking doen. Ik wil die paal niet meer voor me hebben staan en ik wil die Mic niet voor mijn snufferd!! Weg met dat ding.

Maar "uit het niets" kwam die voorstelling toen uit me. Ik weet wat ik moet zeggen, op het moment dat ik het moet zeggen. Heel maf aan de ene kant, en een hele geruststelling aan de andere kant. Dat het mogelijk is om een voorstelling ZO in je systeem te hebben, is natuurlijk wel een voordeel. Met nog meer dan de helft van de Try-outs te gaan! De uitdaging is nu om de verleiding te weerstaan er nog iets aan te veranderen. Genieten dus maar van de monster dat je gecreƫerd hebt. Ik heb een voorstelling en ik ben benieuwd wat we er verder nog mee kunnen.

Op naar Voorburg. De finalisten die al in Voorburg zijn geweest hebben me al gewaarschuwd. Zelf medewerkers van het festival moeten lachen als de de naam Voorburg valt. "Als je Voorburg plats peelt, dan heb je die trofee niet meer nodig". Zijn het soort uitspraken waar je het maar mee moet doen. Nou, dat lijkt me dan wel een uitdaging.

Geen opmerkingen: