Ja ja dat waren de dagen weer wel. Maar Mereltje moest het ook weer met een ongelooflijke kater bekopen. Gisteren nacht met lichte koorts dromen zeer intensief geslapen. Dat wil zeggen dat het niet voelde als slapen, maar dat het wel erg intensief aanvoelde. En dat wakker worden eigenlijk geen optie was. Tot ik mijn ogen open deed en niets anders zag dan het smoeltje van Thomas. Ik wist helemaal niet dat hij al zo'n grote kop had!
Brak Brak Brak. Moet ook gebeuren. Het oefenen van de tekst voor MIH ook maar afgezegt, maar goed er was dan ook nog geen tekst. Dat wil zeggen dat de tekst die er was inmiddels was afgekeurd en weggegooid. Dat doen we dus allemaal op zaterdag. Dat betekend weer een intensief weekend waarop ik cursus ga geven op vrijdag. Filmen op zaterdag en naar de verjaardag van mijn moeder op zondag. Maandag naar de ontharing en dinsdag (op de verjaardag van Marlin) naar utrecht om een workshop te geven. Dan mogen we woensdag weer uitbuiken,
Op een ander vlak moet ik nog kwijt dat Merel heel erg blij is met het zijn van merel maar nu begint te snappen dat andere mensen dicky zouden kunnen gaan missen. Niet dat ik hem wil zijn maar ik mis hem wel. En ik moet af en toe huilen als ik aan hem denk. Wat een liefde voor het leven dat hij zich al die ellende heeft laten welgevallen. Wat een dappere strijder. Ik ben trots op de prestatie en hoop dat mensen die echt oprecht veel van die jongen hebben gehouden niet boos zullen blijven dat ik hem heb laten verdwijnen. Als je genoeg van me houdt moet het mogelijk zijn om samen met zijn nieuwe zus herrineringen op te halen. Ik loop daar niet voor weg.
Heus niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten