dinsdag 26 mei 2009

Tas Gejat!

Nou ja,.. gejat. Ik had hem op de stoep laten staan nadat ik mijn pluutje had opgestoken tegen de regen. Ik was verder gefietst en had niet gevoeld dat de tas ér niet meer hing omdat ik een strak jurkje droeg onder mijn toch ook al strakke jas. Ik ben terug gegaan. Hij was weg. Ik wist precies waar ik hem had laten staan. Hij stond er niet meer. Alle horeca gelegenheden in een straal van 100 meter binnengelopen. Naar een uurtje gaf ik het op. Ik werd er misselijk van. Ik voorzag een hoop werk, maar toen ik dacht dat ik ging huilen, ging dat niet. Het was wel allemaal heel erg vervelend. Maar het was ook weer een nieuw begin. Het was niet meer een ramp die plaats vond in een verschrikkelijk leven. Mijn leven is zo heerlijk licht nu ik een vrouw mag zijn.

Langzaam dringt to mij door wat er allemaal in zat.... De kentekenbewijzen van mijn auto, mijn huissleutels, mijn portemonnee met daarin mijn rijbewijs en mijn pin-pas. Mijn zonnebril, mijn make-up tas. En natuurlijk de tas zelf waar ik zeer gesteld op was. Het gebeurde op een vrijdag, nu meer dan een week geleden. Toen ik de maandagochtend de garage de opdracht wilde geven mijn auto te jatten, om nieuwe kentekens aan te kunnen vragen en om aan nieuwe sleutels te kunnen komen, bleken de boefjes die mijn tas niet netjes naar de politie hadden gebracht er al met mij auto van door. Dat maakte een aantal zaken makkelijker. Ik had die kentekenbewijzen even niet nodig. En een rijbewijs ook niet. Maar ik moest wel even naar de politie om het ding aan te geven.

Vlak voor het afgelopen weekend krijgen we een bericht van de politie op het antwoord apparaat. De auto is terecht. Morgen wordt hij bij de garage afgeleverd en gaan ze aan de hand van de sloten een nieuwe sleutel voor me maken. Een vriend zij tegen me. Dan kan ie dus zo weer gejat worden. Leuke vrienden heb ik he. Misschien toch maar een stuurslot erop zetten.

Het jatten van deze unisex tas is een nieuwe stap. Er lag al een tijdje een zeer vrouwelijke tas op me te wachten, maar ik was nog zo tevreden met die oude. En nou moest ik wel. Ik hou daarwel van als ik vooruit geduwd word. Als ik word gedwongen oude dingen los te laten. Het zal toch allemaal anders worden. Wat is dan een tas....

Geen opmerkingen: