Ik werd vanmorgen om 8 uur wakker en ik lag er pas om 4 uur in. Maar ik was klaar wakker dus ik heb gelijk alle zooi opgeruimd. Meestal blijft dat maar liggen. Maar toen het zo'n beetje tijd werd om naar Xaviera te gaan, ging het licht een beetje uit. Dus toen ben ik gaan slapen waardoor ik trendy laat op het feest arriveerde.
Twee ware snabbelkoningen zaten daar lekker "wither shade of pale te spelen" en ik dacht misschien speel ik vanmiddag wel helemaal niet. Maar toen kwam ik een andere muzikant tegen en we raakten aan de praat. De snabbelkoningen klapten op en er ontstond ruimte voor andere dingen en toen stond ik daar dus met me uke in het midden van de kamer de pannen van het dak te zingen. En ze wilden meer. Nou later dan. Ik doe er nog wel eentje als ik wegga. Toen ik dacht weg te gaan, zette ik recht voor Xaviera der neus "come and go in" ook wel bekend als het hoerenlied en toen wilde men weer meer. Dus ik heb ze getrakteerd op de wereldpremiere van Lasergirl en daarna afgesloten met "mr empty head". En daarna wilde iedereen een kaartje. Wat ben ik toch geweldig. Leuk hoor om geweldig te zijn. Ik heb het maar getroffen met mezelf. (Ook niet altijd zo geweest hoor!!! dus het mag wel eens een keertje toch?)
Op de foto zie je mij op het feest van gisteren... Fotografie Frank Kouws (met eeuwige dank van Merel Moistra)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten