De Openhaard

Een openhaard is natuurlijk iets voor sjonnies en anita's, maar goed wij wonen binnenkort in de sjonnie en anita buurt en er zit een openhaard in het huis. Er zat alleen een ENORME vensterbank omheen met daarop hele lelijke bruine plavuizen. De bank paste er niet tussen. Die moest dus weg.

Geen probleem zegt onze klusjes man. Zonder er ooit naar gekeken te hebben overigens. 'Oh ik dacht dat je wat anders bedoelde', zei hij toen hij de vensterbank voor het eerst zag, maar toen moesten we eigenlijk kliklaminaat gaan leggen. Nou, ja. Hij dus. Nou, dat dan maar eerst, want na een paar ferme klappen met een hamer was de vensterbank welliswaar gesloopt maar er was nog niks voor in de plaats.

De plavuizen zaten op multiplex gelijmd en de openhaard stond gewoon op het hout. Die plank was dus half weggefikt, maar dat is logisch. Plan : We halen de houten plaat weg en zetter er een vuurvaste gipsplaat voor in de plaats. Nieuwe tegeltjes erop en haje to zoals de tjechen zeggen.  Dat moest dus later, want die dag moest het kliklaminaat erin. Beetje verkeerde volgorde, maar ik neem de verantwoordelijkheid volledig op me. Kon mij die klote openhaard schelen. Plank erover en er nooit meer naar kijken is mijn idee maar goed dat vond mijn lieve klus vriend zonde.  Dus eerst dat klimlaminaat erin en dan zien we wel.

Dat zagen we dus gisteren. Ik ging boven een plafonnetje witten en beneden ging onze Tsjechische wondersloper de houtenplaat tussen de stenen uit trekken.

'Lukt niet, moeten naar GAMMA', brult hij even later naar boven. Als ik kom, kijken tref ik de volgende puinhoop aan.

Niet helemaal waar want hier zijn de twee laatste stukjes multiplex er ook al tussen uit. Maar het geeft een beetje een beeld van de puinhoop.

Naar de gamma voor een emmer, beton, een betonmixer (voor in de boormachine) een paar bakstenen, de gipsplaat hadden we al.

Terug gekomen trekt hij de het laatste stukje hout er tussen uit en ik zeg, 'jeetje de hele achterkant ging op en neer en zakte een paar milimeter.'

'Nee hoor', zegt klus-man. 'Is niks van waar.'
Ik ga verder met verven en hij gaat beton mixen en probeert de vakundig geslopte schouw weer in elkaar te metselen onderwijl prevelend 'als ik die vent die dit gebouwd heeft toch een tussen mijn vingers mocht houden'.

Als hij,  na alweer een kop koffie te hebben gedronken,  de gips plaat er tussen probeert te schuiven spreekt hij de verlossende woorden 'je had toch gelijk schatje'  ik krijg die gipsplaat er niet meer tussen. We krikken met beitels de achterplaat omhoog en schuiven met angst en beven de gipsplaat er tussen. We vrezen dat hij zal breken maar dat doet hij (net) niet. We krijgen hem alleen niet helemaal tot de muur.

Het geheel wordt vastgelijmd en de boel opgeruimd en het resultaat is als volgt.

Nog niet helemaal Haje To (Tsjechisch voor Klaar!) want er moeten nog tegeltjes op. Er moet nog een stukkie gipsplaat achter gezet worden, er moet een u profieletje voor gezet worden, de stenen moeten nog gevoegd worden en je kunt er absoluut niet op zitten.

Maar de verbetering is duidelijk zichtbaar tussen foto1 en foto2.

Ik ben er al heel erg blij mee!!!