In vergelijking met Pepijn is de tobbe een gigantisch groot theater. Maar Pepijn zat vol en de Tobbe was maar voor een kwart gevuld. Maar de ruimte achter het podium is echt een stuk groter. Waarom is het trouwens zo verschrikkelijk koud in theaters. Is dat het gevolg van allerlei bezuinigingen?
Het was een Dag die helemaal in het teken stond van "Het concours". Dat zijn dagen met voorstellingen erin meestal maar we hadden er ook nog een oefensessie voor geplakt. Om 1 uur in het theater. Bij de achterdeur! Om uit te laden. Koppie thee. Rob vind dat ik moet stoppen met ouwehoeren en dat aan het werk moeten. Heerlijk zo'n strenge meester. Erga komt ook nog binnen met haar camera, en als we boven in de studio zijn aangekomen begint Erga uitgebreid mijn Coach (Rob van de Meeberg) te interviewen. Dat vind het Ego van Rob zo leuk dat er in eens niet meer zo'n haast is om te oefenen. Maar dat gaf niet want ik moest toch nog even wat dingen klaar zetten. (Gitaar, ukelele, kubussen, tafelkleedje)
 |
| Rob van de Meeberg |
We gaan aan het werk. Erga filmt wat. Moet daarna in eens weg. Doei Erga. Wij verder met ons werk. Samen puzzelen we ons door die voorstelling heen. He he. Eindelijk lekker aan het werk. We doen ontzettend veel en goed werk. Het is ook heerlijk om te werken met iemand die zoveel zelfvertrouwen heeft en het vertrouwen ook kan geven. Rob is zo overtuigd van mijn tekst en de manier waarop die in mijn hoofd zit dat hij niet eens de moeite neemt om naar het script te vragen. Hij heeft een kopie ontvangen en er zit er altijd 1 in mijn koffer. Maar ik kijk daar ook niet meer in. Het zit in mijn hoofd.
Dan worden we toch in eens als eerste gevraagd om te sound-checken. De Poolvogels zijn wat later en Louise had gebeld dat ze wat later kwam en nou zat Nico zonder artiest om mee te sound-checken. Terwijl we bezig zijn stroomt het theater vol met diezelfde artiesten...
Nieuwe stap. Wij spelen de Tobbe, geheel zonder versterking. Dat scheelt een hoop geklooi in de soundcheck, want natuurlijk zat er weer een brommetje in toen we wel probeerde de gitaar en de ukelle uit te versterken. Kabels weg. DI's weg. Microfoons weg. Ik probeer die tent wel vol te blaffen. Als het lukt geeft het me een enorme voorsprong op de concurrentie.
Na de voorstelling zegt Nico (AKF technicus) dat het heel goed werkte en dat ik zelfs achter het plexiglas van de regelkamer te horen was geweest. Daarna wil hij mij gaan vertellen, waarom het technisch gezien zo lastig is om met van die zenders te werken, maar ziet er toch maar vanaf en zegt erbij. Ja dat is heel moeilijk uit te leggen. Heel erg technisch.... Waarom vind ik het toch zo leuk als mannen dat doen....
Ik ben als laatste, en dat betekende in dit geval dat alle collega's het theater al hadden verlaten toen ik het podium na de pauze besteeg. Tribune theater dus je moet omhoog schreeuwen.
 |
| vlnr Nico Tillie, Poolvogel, Poolvogel & Poolvogel. |
Voorburg staat bekend als een introvert theater. Als men lacht dan lacht men zonder geluid en met de hand voor de mond. Ze steken elkaar hierin aan. Daar hadden de andere kandidaten last van, getuige de opmerking "moet jij nog naar voorburg".
Tot mijn spijt moet ik mijn collega's teleurstellen. Voor mij was voorburg niet zwaar, of zwaarder dan andere voorstellingen. Ik heb grappen over god en dan is Geertruidenberg eigenlijk een grotere uitdaging en die had ik al overwonnen. Het was een bedeesd publiek maar ze zaten me niet aan te staren als het de dames van het amstelveense koor tijdens de openpodium avonden van de stadschouwburg van het dorp met dezelfde naam.
Goede voorstelling, prima respons. Heerlijke avond.
Thuis gekomen blijkt Bia ziek. Ze was met de bakfiets naar Hans gereden. Ze voelde zich al niet helemaal lekker, maar daar ging het mis. Toen helemaal weer terug... door de regen. Ik had zeer met haar te doen. Toen ik thuis kom, lag ze wakker met verhoging. De koorts is weg nu, en ik ben zo brak als wat. Kinderen zijn schatjes. Ik hoor dat ze zichzelf gisteren naar bed hebben gebracht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten