Rock-in - Wok-in

Het leek mij wel leuk om een wok-restaurantje te openen op het Rokin in Amsterdam met de naam: Rockin Wok-in. In mijn gedachten stapte een dikke chinees op me af en vraagt mij:

Chinees: "Do joe noo whele is wokkin wokkin"
Ik: "the wokkin wokkin is on the wokin"
Chinees: "on the wokin? Wel is wokin?
Ik: "The wokin, wokin is on the wokin and the wokin is overthere.
Chiness: "ah fuck you"
Ik: "Uh?"
Chinees : "eh, .... fuck you, ....eh very much"
Ik: "yeah, fuck you to, eet smakelijk and stay low on the led wine.

Maar ja de werkelijkheid is vaak nog veel grappiger.

Voor Tom

Dit loopt hij de hele dag te zingen. Ook al is hij nog geen 4. Wat een goede smaak!
Nu gaan we er nog een keertje met zijn allen naar kijken. Kijken jullie mee?
Veel plezier!

Je suis bi-trans-sexuelle.

Ik was zowiezo  van plan om een halve dag, halfnaakt op een boot te gaan staan dansen en vieren dat mijn leven geweldig is, maar nu doe ik het ook nog eens ergens voor. Artikel Alice Verheij

Voor hen die een dergelijk artikel te lang vinden: Amnesty heeft een wereldkaart gemaakt en de landen ingekleurd aan de hand van de vervolging en pesterijen die alle mensen daar ondergaan die zich niet conformeren aan het man-vrouw-hetero wereldbeeld.

Klik op de kaart om het goed te bekijken.

Conclusie :  Gay Pride, ja.

Zelf was ik nooit zo voor de gaypride week. Elke dag is een dag om trots te zijn op jezelf.

Die slachtoffer mentaliteit (Ik ben homo en ik spaar het beetje trots dat ik heb op voor die ene dag of week in het jaar dat bep en kees uit Assen homo's komen kijken in Amsterdam) ligt mij totaal niet.

Maar alhoewel ik vraagtekens zet bij zowel de slachtoffer rol als bij die gemaakte onbevangenheid van bep en kees uit assen merk ik toch elke keer weer aan de bekrompen reacties dat die gay pride jammer genoeg nog heel hard nodig is.

Jammer genoeg, want liever feest ik gewoon zij aan zij met de hetero mens alsof we broeders en zusters zijn.

De Uke doet het weer!!!

De brug of de kam of hoe zo'n ding ook heet. Hij zit in ieder geval achter op de klankkast van het ding, wat er spontaan afgesprongen. Waarschijnlijk door het  vele warm-koud warm-koud van de laatste dagen had de lijm losgelaten. Hier in de provincie is de gitaarbouwer van de lokale muziekwinkel op vakantie en ik kan niet zonder dat ding. Dus vandaag maar even naar Amsterdam gereden. Naar Dijkman. Wat vonden we dat altijd een kutwinkel. Toen we nog jong waren. Ik tut me lekker op. Trek een kort rokkie aan. Baat het niet dan schaad het niet. Hint nog dat ik er nog een wil kopen en bedank het personeel bijvoorbaat voor de snelle service. En ik ben nog geen drie uurtjes  thuis of ik word gebelt. Hij is klaar hij kan worden opgehaald. Zeker secondelijm gebruikt jongens? Maar hij is weer thuis  en zoals je op de foto kunt zien (after-shot) zit de brug of kam of hoe dat ding ook heet weer goed vast. En is er weer goed op te spelen. Wat een dag!

How to be a woman....

Als je het net op gaat en je zoekt een beetje naar wat voor informatie er zo al beschikbaar is voor transseksuelen dan kom je toch al gauw op een bestelpagina terecht. Allemaal specialisten, die je allemaal willen vertellen hoe jij een zelfverzekerde vrouw kunt worden. Ha ha ha ha ha ha ha.

Zelfverzekerd en vrouw in 1 zin. Die is lachen. We zijn vrouwen dus mentaal zijn we net zo instabiel als de hakken waar we zo graag op willen lopen. Je moet echt een transseksueel zijn om daar in te tuinen.

Dus schatten, we zijn net zo onzeker als alle andere vrouwen en dat is goed. En ga niet opzoek naar informatie voor transseksuelen want je zult alleen maar nog zenuwachtiger gemaakt worden dan je toch al was. Het is de bedoeling dat je van de zenuwen iets gaat bestellen. Maar bestellen helpt niet. Maar misschien moet je een paar keer iets bestellen om daar achter te komen. Dus laat me je vooral niet tegen houden.

De informatie die je zoekt is gewoon te vinden in vrouwenbladen en op het net.

Dit is een filmpje van een Marcha de schat die naar mijn smaak zeer goed uitlegt hoe je op hakken kunt leren lopen. Geen overdosis aan techniek, maar praktijk ervaring en gezond verstand. Dikke knuffel voor Marcha en jullie veel plezier met deze Merel Moistra aproved video.

Een transseksueel kind

Ik kreeg het filmpje er hier niet op, maar ik heb maar even getwitterd. Het is een stukje uit praatjes makers waarin een kind bekend transseksueel te zijn.  Hoor de reactie uit het publiek. Ik dacht dat mijn maag zich omkeerde. Ben IK nou zo gevoelig?

http://ga.ncrv.nl/acN

Het zijn de eerste twee gasten en tag is K3 of Mega Mindy.

Ik ga maar even naar buiten en dan ga ik heel hard Toby Toby fluiten.

Fanta is kutspul

Na een korte ziekte kom ik de Albert Heyn uit met mijn fun boodschappen. Je moet jezelf af en toe even kietelen. Zakje wokkels, zak ribbelships, een chinoisetaart en een pak dubbelfris framboos cranberry.

Er staat een Fanta promotie team klaar om mij een nieuwe fanta aan te reiken. Eerst wil ik niet, maar dan denk ik, ja misschien toch wel lekker, doet u er maar een. Met een mooie tang en met een zwierig gebaar word de dop van het flesje afgedraaid. De dop wordt in een bak gegooid. Mij word het flesje aangereikt.

Mag ik de dop. Ik moet nog een paar boodschappen doen.... Nee, u krijg geen dop. Nou geef het flesje dan maar aan iemand die het niet erg vind om als een debiel te worden behandeld.

Verbaasd mompelend. Ik ben toch geen debiel.... loop ik het winkelcentrum in. Ik doe mijn boodschappen. 10minuten later zie ik twee schatten van mensen tegen heug en meug hun flesje fanta leeg drinken. Ik zeg. Doordrinken want een dop krijg je niet. Ja dat vonden ze ook wel vervelend, maar ze durfde er niks van te zeggen. Nou ik heb hem niet alleen terug gegeven. Ik drink de rest van mijn leven geen Fanta meer.

En hierbij roep ik iedereen op Fanta de boycotten. Ik ben naar de loempia car gegaan en heb een loempia gekocht en extran cranberry. Met een dop!!!! Het drinken was gratis. De dop koste 1,60. Een prachtig afsluitbaar flesje en die inhoud!!! Heerlijk. Drink Extran cranberry. Niets lest uw dorst beter!!!!

De fortuinlijke man

Er was eens een man wiens volledige bezit in zijn portemonnee zat.  Op een dag verliest hij zijn portomonee. Hij verliest op die dag in een klap zijn volledige bezit in deze wereld en raakt aan lagerwal. Zijn baard  groeit en hij slijt zijn dagen op een bankje in het park.

Er was eens een man die niks bezat. Zijn armoede bezwaart hem. Zijn leven is een drama. Hij vind de portemonnee en denkt dat zijn lot zich heeft gekeerd. Hij neemt de portemonnee met inhoud tot zijn bezit. Het bezit bezwaard hem. Hij word gek van de verantwoordelijkheid die het bezit met zich meebrengt. Hij wordt opgenomen in het gekkenhuis, wordt ontslagen, gaat terug naar het park, verliest de portemonnee opzettelijk en verdrinkt zichzelf in de vijver.

Er was eens een jongen die niks bezat. Hij wil ook niks bezitten. Hij loopt fluitend door het park. Bezit is ballast, is zijn motto. Heb je een fiets dan moet je hem op slot zetten anders pikt  iemand anders hem. Hij vind de portemonnee en haalt eruit wat hij voor die dag denkt nodig te  hebben. Hij denkt nog. Dat wordt een leuk dagje....

De portemonnee met de rest van de inhoud gooit hij in het bakje van een oude man met een lange  baard die op een bankje in het park zit. Waarom wil je de rest niet hebben?, vraagt de oude man. De rest zou mijn gemoed bezwaren en meer heb ik vandaag niet nodig, zegt de jongeman, waarna deze fluitend het hazepad wil kiezen. De oude man houdt de jongeman tegen en zegt, 'is het niet verstandig iets te bewaren voor
morgen?'

'Nee hoor, morgen vind ik wel weer iets anders, dat me helpt de dag door te komen'

De oude man strijkt over zijn baard, legt zijn hand op de portemonnee, en zegt met een twinkeling in zijn ogen:  "Ja dat klopt jongeling, Ik zelf ben iemand die fortuin vergaard, en verspeeld,  maar het fortuin komt op magische wijze altijd weer bij mij terug alsof ik de enige ben die het gewicht  van een dergelijk bezit kan dragen.

Bedankt voor het terugbrengen van mijn bezit. Veel plezier met de waarde die je eruit gehaald  hebt!

en veel succes gewenst morgen....

Niet vasthouden maar volhouden.

Mijn stelling was dat loslaten een noodzaak is. Noodzakelijk dus. Het woord moeten gebruiken we niet meer. Moeten kan gezien worden als dwang van buitenaf. Noodzaak komt van binnenuit. Als je niet loslaat ga je dood.

Ja, dat is genoeg om je de stuipen op het lijf te jagen. Het moet! Maar hoe? Ik kan het niet, want het is me nog nooit gelukt. En van de stress lukt het helemaal niet meer.

Maar het is helemaal niet mijn bedoeling je de stuipen op het lijf te jagen. Maak het jezelf vooral niet te moeilijk zeg.  Ik heb nooit gezegd "maak het jezelf moeilijk".

Even ontspannen. Geen stress.

Wat moet ik loslaten en wat niet?

Loslaten is hetzelfde als "niet vasthouden"  Dingen die weg willen, gewoon laten gaan. Wil dit naar mij toe, of wil dit bij mij weg? Dingen die weg willen, gewoon weg laten gaan.

Voorbeeld.

Het wereldkampioenschap voetbal, kwam niet naar ons toe. Het wilde ons niet. Het koos voor Spanje. Laat het dan naar Spanje gaan. Wil die man je niet, laat hem gaan. Wil je geen man zijn, laat hem gaan.

Dingen komen en dingen gaan, maar als dingen weg willen, hou ze dan niet vast. Steek energie in dingen die naar je toe komen. Dat is hetzelfde als loslaten. Laat gaan, hou vol, elke dag weer. Iedereen kan het. Jij ook. Het is niet moeilijk.  Niet vasthouden, wel volhouden.

Ik voelde me dom.

Ik voelde me dom.

Dom is leeg.
Geen zin meer
in slimme antwoorden.
Geen zin meer
om bang te zijn.
Geen zin meer
het gevaar te voorzien.

Dom is niet goed doorhebben
hoe goed men het bedoelt.
Hoe zinloos en irreëel
de angst eigenlijk is.

Dom is niet slecht,
het is geen veroordeling.

Dom is loslaten van de
permanente noodzaak tot slim zijn.
Een bevrijding.

Dat was wat ik voelde.

Wat ben ik toch een lekker wijf.

De kinderen zijn naar het park met  gekke tante. Ik ben in de tuin gaan zitten met een boek. Soms lees is een stukje boek. Niet een heel boek natuurlijk! Dit keer hield ik het slechts twee zinnen vol. Toen bedacht ik mij dat ik was vergeten om me rug in te smeren. Verbranden? Ik vind er nog steeds niks an.

Bia had de zonnebrand natuurlijk meegenomen dus ik moest naar boven. Boven aan gekomen krijg ik zin om mijn haar te kammen en me en klein beetje op te tutten. Waarschijnlijk begon ik me al iets beter te voelen. De zomerstorm van vannacht had me een knetterende migraine bezorgt.  Dat zijn de migraines (zoveel pijn als vroeger doen ze nit meer) die je het gevoel geven alsof je een flinke berg drugs hebt geslikt. Realiteit ziet er inneens heel erg fake uit.

Ik hoor nu net op de radio dat er plaatselijk noodweer is. Ik zit in de tuin met de computer en er is een lekker windje maar het is blauw. Even op de buienradar kijken. 50 kilometer ten oosten ligt een klein pleuris buitje. Trek weg naar het noordoosten. Verder niks te zien.

Daarna ruim ik in alle rust als mijn kleren op die door de slaapkamer zwerven en o ja ik zou mijn rug insmeren, geen zin meer in het boek. Ik probeer een vriendin te bellen. Die is er niet. Ik ga een artikel over Eva Jinek in een oude nieuwe revu lezen. Daarna schrijf ik een paar one liners in mijn boekje en ga koffie  zettten. Tijdens het koffie zetten speel en zing ik een liedje. Ik schenk de koffie in geef mezelf een bakje WK wokkels.

Ik krijg zin om een stukje te tikken en het enige wat ik te melden heb is dat mijn borsten weer aan het groeien zijn. Weer dichter in de richting van de B.

Ik ben tot de ontdekking gekomen dat ik mag zijn wie ik ben. Niet echt een heel schokkende ontdekking. Waarschijnlijk heb ik dat al vaker ontdekt.  Ik doe gewoon waar ik zin in heb. Dat deed ik ook al vaker, maar ik heb nu het gevoel dat het universum er oke mee is of zo. Maar als je na jaren ellende met je laptopje in de tuin zit , onder je spiksplinter nieuwe parasol, in je haltertopje en je minirokje. Ja ik heb het gevoel dat ik voorover in een bak met champagne gevallen ben.

Maar of ik nou milder ben geworden, zoals laatst iemand zei. Ik weet het niet. Het is wel leuk om te horen. Net zoals het leuk was dat de mevrouw van het concentratie bureau helemaal in de verwarring ging het het uitgelegd moest krijgen en zelf na de uitleg zei: " ik zie het niet".

Godverdomme wat ben ik toch een lekker wijf!

Wat is er zo leuk aan vrouw zijn?

Of wat is er zo vreselijk aan man zijn. Dat vroeg de journaliste. Ik vond het een moeilijke vraag.

Ik zou het moeten weten. Als man was ik niet blij. Als vrouw ben ik dat wel. Ik huiver om te zeggen dat het door de make-up en de kleren komt. Dat vind ik zo oppervlakkig. Hoe kan je hier een intellectueel verantwoord antwoord op geven, of te wel, hoe lul ik mij hier onderuit?

Krijg je ooit die vraag, ontwijk hem. Man zijn of vrouw zijn, is geen keuze. Je hebt niet de ene verkozen over de andere vanwege de leukigheid.

Is vrouw zijn leuk? Geen idee. Daar gaat het ook niet om. Ik ben niet een vrouw geworden omdat ik het zo leuk vond om vrouw te zijn.  Ik ben net als elke andere vrouw een vrouw omdat ik een vrouw ben.

Dat vinden mensen moeilijk omdat ze denken dat 'íets met een piemel' een man is.  Maar de vrouw tussen mijn oren is groter dan dat mijn piemel lang is(was), zullen we maar zeggen.

Ik ben een vrouw. En net als elke andere vrouw denk ik wel eens:  'O, was ik maar een man'.  Maar ik ben dus geen man. Dus het is een zinloze gedachte. En er zijn momenten dat ik vrouw zijn, onhandig, vervelend en onpraktisch vind. Maar dat  veranderd niets aan het feit dat ik het ben.

Het fijne onderdeel is dat ik nu gewoon mezelf kan zijn. Niet meer net hoef te doen alsof ik iets ben wat ik niet ben. Dat is wel fijn.

Het WK Trauma

Ik denk dat ik er toch even ziek van ben als WE verliezen. Ook denk ik dat als we winnen ik geheel onterecht naast mijn schoenen ga lopen, en ik beide heb ik geen zin.

Kan de natie het verwerken? NOG een keer een WK finale verliezen? Want je kunt winnen, maar je kunt ook verliezen....

Hoe is het ons vergaan sinds '74 en '78. Waren we het lachertje van de wereld? Zijn we overal waar we
gingen na gewezen omdat we zulke enorme loesers waren die geen finale konden winnen. Nee, dat gebeurt helemaal niet. Dat is een irreële angst.

Het is een voetbalwedstrijd, er is altijd 1 winnaar en het leven gaat door.

Maar als we verliezen hebben we toch drie keer een finale gespeeld. Geen slechte prestatie in de ogen van de wereld. Hoe vaker je een finale speelt des te groter wordt de kans dat je er een keer eentje wint en als je niet word verteerd door de angst van het verlies des te meer kan je op je eigen kwaliteiten vertrouwen en winnen. 

De wereld kijkt straks op zondag naar 11 Nederlanders die tegen een bal trappen volgens het door de FIFA opgestelde regelement. Wat dat betekend is gelijk aan de betekenis die je er aan geeft en dat geld ook voor winst of verlies.


Dat vond ik zo mooi van de brazilianen na het verlies tegen nederland. Oke dit toernooi winnen we niet. Dan maar het volgende. Die worden zeker weer wereldkampioen. Want dat is een winnaars mentaliteit.

Natuurlijk wil je winnen, natuurlijk wil je de cup, maar je kunt hem niet winnen als je niet het verlies risceert en als je heel erg bang bent om te verliezen dan volgt het verlies uit die angst.


Als je deze finale ziet als die ene kans die we nooit meer zullen krijgen om wereldkampioen te worden, dan ben je er niet klaar voor. Duitsland die toch meerdere keren wereldkampioen is geweest heeft ook een flink aantal finales verloren. Die halen daar de schouders over op.

Lukt het nu niet, over 4 jaar weer en dan over 4 jaar weer. Het is de aanhouder die wint.
Het is de doorzetter die zijn doorzettingsvermogen beloont ziet worden.

Maar nu kunnen we winnen en als we dat doen dan zullen er mensen in een overwinningsroes komen die daar part nog deel aan hebben gehad.  Het word feest en na dat feest volgt de kater. Alleen een dag later dan als we de finale verloren hadden.

Maar als we winnen zullen we eindelijk begrijpen dat het verlies eigenlijk niet zoveel voorstelde. We zijn alleen tot in de einde der tijden wereldkampioen voetballen 2010. Een jaartal dat met het verstrijken der jaren de mensen steeds minder zal gaan zeggen. Zoals dat wat Johan  nu zegt er bijna helemaal niet meer toe doet.

Trauma? Welk trauma?  De wereld draait door, en wij gaan verder.