donderdag 29 juli 2010

Je suis bi-trans-sexuelle.

Ik was zowiezo  van plan om een halve dag, halfnaakt op een boot te gaan staan dansen en vieren dat mijn leven geweldig is, maar nu doe ik het ook nog eens ergens voor. Artikel Alice Verheij

Voor hen die een dergelijk artikel te lang vinden: Amnesty heeft een wereldkaart gemaakt en de landen ingekleurd aan de hand van de vervolging en pesterijen die alle mensen daar ondergaan die zich niet conformeren aan het man-vrouw-hetero wereldbeeld.


Klik op de kaart om het goed te bekijken.
Conclusie :  Gay Pride, ja.

Zelf was ik nooit zo voor de gaypride week. Elke dag is een dag om trots te zijn op jezelf.

Die slachtoffer mentaliteit (Ik ben homo en ik spaar het beetje trots dat ik heb op voor die ene dag of week in het jaar dat bep en kees uit Assen homo's komen kijken in Amsterdam) ligt mij totaal niet.

Maar alhoewel ik vraagtekens zet bij zowel de slachtoffer rol als bij die gemaakte onbevangenheid van bep en kees uit assen merk ik toch elke keer weer aan de bekrompen reacties dat die gay pride jammer genoeg nog heel hard nodig is.

Jammer genoeg, want liever feest ik gewoon zij aan zij met de hetero mens alsof we broeders en zusters zijn.

Geen opmerkingen: