Zij reed naar het noorden met een uitbundig schijnende de zon in haar rug. Ik trek me scheur open. Dat was de sound check. Waar zetten we de spullen neer? Dat was het licht plan. Haar. Eten.
Aan tafel bij Pizza Milano met Evert de Vries, De Pianist van Cabaret in Quartet en met Marlous.
De kleedkamer in de kerk is natuurlijk geen kleedkamer. De lamp in het midden van de kamer geeft een flauw schijnsel waarbij geen van de dames het echt makkelijk heeft zich op te maken. En voor het eerst sinds nieuw en st Joosland komt de door mij aangeschafte GAMMA breedstraler echt van pas. Ik begon net te denken dat ik dat ding voor niks met me meesleepte. Het ding gaf zoveel licht dat werkelijk iedereen er wat aan had.
Louise gaat op en komt stralend het podium af. Geweldig publiek! Het kabaret gaat het podium op en komt er glunderend af. Was elke zaal maar zo. Het is natuurlijk de essentie van het vak dat niet elke zaal zo is en ik meer kick op een taaie zaal dan op een hele makkelijke.
Maar de liefde van Makkum is werkelijk heel aangenaam en ze krijgen dan ook de meest doorwrochten versie van mijn slotlied te horen, wat mij dan weer een staande ovatie oplevert. Het is een wisselwerking. Blijkbaar!
Louise Korthals had al tijdens het optreden van Qin4 het pand verlaten. In de pauze komt iemand tevergeeft(een vriend van haar vader) haar opzoeken in de kleedkamer. Na de Pauze verlaat Qin4 het gebouw en ben ik de laaste artiest die nog aanwezig is.
Samen met Marloes verlaten we als laatste de kerk en zeggen dag tegen Makum. Morgen Rotterdam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten