Gent ligt eigenlijk helemaal niet zo ver weg. Je bent er zo. De mensen zijn tof. Het ziet er uit als "buitenland" en het is een hele mooie, niet eens zo heel drukke stad. Dat is wat ik zo'n beetje vast heb weten te stellen tijdens mijn 2 daags verblijf in Gent. Een verblijf dat natuurlijk gespeend was van toeristische activiteiten omdat ik daar was om te werken. Het verzorgen van twee spetterende optredens. De eerst tijdens de revu van het feest concept "Kiss me you Fool" in club Tijuana. En een dag later in de Faja Lobi. De Bed en Breakfast waar ik overnachtte en teven de hoofdsponsor van het feest.
Ik had me nogal druk gemaakt om deze optredens omdat ik me de twee dagen voor mijn vertrek werkelijk hondsberoerd voelde. Ik dacht dat het hooikoorts was. Waarschijnlijk was het een gecombineerde hooikoorts en verkoudheid, die er voor zorgde dat het hooikoorts medicijn maar matig werkte. In middels werkt dat wel en stroom mijn neus niet meer.
Heenreis, supervoorspoedig. Ik kwam precies op de afgesproken tijd aan en ja vanaf dat moment begint de vip behandeling. Je kent de stad niet, weet niet waar je moet zijn, dus ik mocht de rest van de dag als een hondje achter iemand aan lopen. Dat zijn dingen waar een lust slavin als ik enorm van kan genieten.
Leer moment, als je de blower in de auto op 10 zet en je rijd door een buitentemperatuur van ongeveer 23 tot 25 graden heen dan werkt dat als een droogkap. Ik kon om 4 uur de krullers er uit halen en het zat geweldig.
Mijn voorprogramma deed het geweldig! Ik werd er zenuwachtig van. Hernieuwde bewondering verkregen voor Cabaret in Quartet. Je kan de potentie van die groep gewoon ruiken. En de response was er ook naar. Geweldig!
Mag ik vanaf deze plek ook Philip en Carlo bedanken voor hun aanwezigheid. Heel fijn om jullie weer terug te zien na het festival en tof dat jullie er waren. Het voelde aan als een grote eer.
En dan ik. Nee eerst nog iets over het concept. David (David is de frontman van Hermitage, de man die mij geboekt had, soort van Gentse halfgod, en toch niet echt beroemd wat hem zeer aangenaam maakt in de omgang) vertelde me: "We vragen de gasten om vroeg te komen en we gieten ze vol met Cava." Dat is Gents voor witte wijn met bubbles die wel smaakt als champange maar geen champagne genoemd mag worden vanwege dingen die gevoelig liggen. We praten er maar niet over.
De volgende dag heb ik gehoord dat er ongeveer een halve fles per persoon doorheen gegaan was. Mijn voorstelling ging dan ook heel goed en dat was inderdaad de balsem op de ziel die David voorspeld had.
Daarna feesten, geprobeerd een beetje optijd terug te zijn in de bed en Breakfast Faja Lobi waar ik de volgende dag zou optreden. De volgende dag in mijn huispak op het terras van de Faja Lobi ontbeten en daarna mijn collega's van het Cabaret uitgezwaaid, en toen weer mijn nest in gedoken. De woorden die ik probeerde te spreken tijdens het ontbijt kwamen er zeer schor uit. Oeps als dat maar goed gaat vanaaf.
We wisten niet wat we konden verwachten. De eigenaar van de Faja Lobi zei dat meestal bij concerten (zeker als het mooi weer was) en dat was het, iedereen buiten bleef zitten. Ik heb 1 rondje met mij ukelele over het terras gelopen en de helft van het terras kwam gezellig mee naar binnen en ik heb ze daarna 1 uur lang binnen gehouden en geleerd dat ook als de mensen er niet voor betalen ze me grappen nog steeds leuk vinden.
En nu ben ik weer thuis en ik ben blij dat ik de rit heb overleeft en heel bij dat ik vorige week geen zelfmoord heb gepleegd, want anders had ik dit niet mogen meemaken. Even aan denken als ik weer eens die neiging heb. Het wordt alleen maar leuker.
En tot slot nog dit. Een kort bericht voor alle nieuwe vrienden in Gent. Vrienden ik mis jullie nu al enorm. Maar onthoud dat als je me nodig hebt (en je kunt het betalen) Dan kan ik dus (in princiepe) binnen 2,5 uur voor je neus staan met een ukelle in mijn handen. En dat is een troostrijke gedachte. Ik stel vast dat er een band is tussen Merel en Gent, die niet zo makkelijk te verbreken is. Ik zal terug blijven komen, dat beloof ik u!
Groetjes
Merel Moistra
Ps voor intimie: David heeft me nog een geweldige mop verteld over cultuurverschillen waar ik twee dagen lachend van in slaap ben gevallen, maar hij moet hem echt zelf vertellen hoor, dan is hij het leukst! Vooral zijn eigen koppige heldenrol in het verhaal is werkelijk hilarisch. Ha ha ha ha, zie je wel. Moet ik alweer lachen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten