Waarom blog ik. En waarom ben ik dan ook nog eens zo eerlijk?
Ik ben ervoor gegaan zoals dat heet. Het was de dood of de gladiolen. Zo voelt dat dus zonder gladiolen.
Natuurlijk had ik ook kunnen winnen. Ik was er dicht genoeg bij. Maar de jury zag het niet. Dikke vette blunder.
Als ik beter ben dan de rest dan zal dat moeten blijken en daar is dit leven voor. Want het stop niet hier.
Als er iemand is die ik verder nog iets moet uitleggen omdat hij of zij denkt het niet te snappen, dan moet ik je teleurstellen. Want je snap het of je snapt het niet. Uitleggen heeft geen zin. Nadenken werkt veel beter.
Maar omdat ik geschrokken ben van de onnadenkende reactie op mijn onnadenkendheid zal ik in de toekomst toch proberen meer pogingen te ondernemen om voor jullie te denken, want ik kan de interpretatie van mijn werk niet aan stervelingen overlaten.
Het doet er blijkbaar toe wat ik zeg. Dat wist ik niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten