Bianca komt thuis van de speeltuin en laat de kinderen even achter op het pleintje. Bij binnenkomst zegt ze tegen mij dat als ik wat wil zien ik even naar het pleintje moet gaan. Thomas kan fietsen. En alhoewel ik weer lekker bezig was iets te schrijven, worstel ik me achter mijn pc vandaan, pak mijn camera terwijl ik zeg: "Het zou nu zo ontzettend stom zijn om nu niet te gaan kijken."
Dit is wat ik te zien kreeg.
En terwijl hij een tweede keer bij me weg fiets en ik tegen hem zeg: "ik ben reuze trots op je thomas, wat kan jij goed fietsen" zet hij prompt zijn voet tegen het trottoir draait zich om en zegt: "ik ben ook heel trots op jou, omdat je de finale gewonnen hebt".
De zon schijnt op mijn schouders, de tranen stromen me over mijn wangen als ik terug de tuin in loop. Zo belangrijk was dat niet Thomas, want met een zoon als jij, is iemand al heeft hij geen cent zo rijk als een koning.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten