Op de eerste zomerse dag van het jaar (21 graden) mag ik spelen in de legendarische kerk van Wad Way. Ik heb geregeld dat ik als laatste mag spelen. Daar had ik mijn redenen voor. De officiƫle lezing is dat ik de tour geopend heb in Utrecht en dat ik hem ook wilde afsluiten. Laten we het daar maar op houden.
Met wat coaching de dag vooraf een aantal punten van aandacht bepaald en die hebben we uitgevoerd en als je de video terugziet dan ziet dat er helemaal niet raar uit. Het klopt. Je mag op dat podium de idioot uit hangen.
Dit optreden verliep dus zeer goed. Weer denk ik dat ik weet wat ik moet doen en alhoewel ik het natuurlijk niet helemaal weet voel je wel dat je dichter en dichter bij een constante prestatie komt. Ik krijg een staande ovatie, en iedereen is blij. Ik vind het heerlijk en ook genant als het gebeurt. Weet nog niet hoe ik daar goed mee om moet gaan, maar een prettig gevoel geeft het wel.
De conclusie is dat we klaar zijn voor de halve finale. Dat we weten wat we gaan doen. Dat we weten hoe we dat gaan doen. En als er mensen zijn die dat niet leuk vinden, dan moet ik daar vrede me hebben. Dit is zo'n beetje het beste wat ik nu in me heb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten